اثرات ژرانيول و ورزش بر حافظه و يادگيري در موش هاي نر صحرايي آلزايمري شده

بيماري آلزايمر از مهمترين بيماري هاي تحليل برنده عصبي است كه به دنبال توليد راديكال هاي آزاد و فاكتور‌هاي التهابي بروز مي كند. ژرانيول كه يك مونوترپن طبيعي است داراي اثرات آنتي اكسيداني و ضدالتهابي مي باشد. هدف از اين مطالعه، بررسي اثرات ژرانيول و ورزش بر حافظه و يادگيري، ميزان فعاليت SOD و سطح MDA، ميزان نوروژنز و نيز تعداد پلاك هاي آميلوئيدي در موش هاي آلزايمري شده نژاد ويستار مي باشد. براي ايجاد مدل آلزايمري، از تزريق دو طرفه  Aβ 142درون هيپوكامپ رت هاي نر استفاده شد. گروه بندي شامل: كنترل منفي، كنترل مثبت، ورزش، آلزايمري، آلزايمري + ورزش، آلزايمري + ژرانيول، آلزايمري + ژرانيول + ورزش مي باشد. نتايج نشان داد كه ميزان فعاليت SOD و سطح سرمي MDA در گروه هاي ورزش، درماني و دريافت كننده ژرانيول توام با ورزش در مقايسه با ساير گروه ها به ترتيب افزايش و كاهش معناداري پيدا كردند (0.001 P). نتايج تست رفتاري شاتل باكس نيز نشان داد در مدت زمان ورود به محفظه تاريك، بين گروه هاي درماني و دريافت كننده ژرانيول توام با ورزش در مقايسه با گروه هاي آلزايمري و آلزايمري توام با ورزش در سطح (0.001 P) افزايش معناداري وجود داشت. همچنين ميزان نوروژنز درگروه هاي درماني و ژرانيول توام با ورزش در مقايسه با گروه هاي آلزايمري و آلزايمري توام با ورزش در سطح (0.001 P) افزايش معناداري يافته بود. در تعداد پلاك هاي آميلوئيدي درگروه هاي درماني و ژرانيول توام با ورزش در مقايسه با ساير گروه ها نيز در سطح (0.001 P) كاهش معناداري مشاهده گرديد. با توجه به نتايج به دست آمده در اين تحقيق به نظر مي رسد استفاده توام ژرانيول و ورزش مي توانند اختلالات ايجاد شده در حافظه،  ميزان فعاليت SOD، سطح MDA، ميزان نوروژنز و نيز پلاك هاي آميلوئيدي ايجاد شده در بيماري آلزايمر را به طور چشمگيري بهبود بخشد.