بررسي جذب انرژي ساختارهاي آگزتيك الاستومري در بارگذاري‌هاي شبه‌استاتيك و ضربه اي

در اين مقاله به دسته جديدي از ساختارهاي مشبك تحت عنوان ساختارهاي آگزتيك پرداخته شده است كه به دليل وزن پايين، سفتي و مقاومت برشي بالا كاربردهاي مختلفي در انواع سازه‌ها از جمله سازه‌هاي جاذب انرژي دارند. ويژگي هاي منحصر به فرد اين ساختارهاي مشبك را مي‌توان به هندسه خاص و منفي بودن ضريب پواسون آنها مرتبط دانست. در اين مطالعه، به بررسي تجربي رفتار سه سازه آگزتيك الاستومري از جنس تي‌پييو با هندسه‌هاي آنتي تتراكايرال، اَرُهِد (سرنيزه‌اي)، ري‌اينترنت در بارگذاري شبه استاتيكي و ضربه‌اي و مقايسه آن‌ها با يك سازه غيرآگزتيك لانه‌زنبوري پرداخته شده است. نمونه‌ها با استفاده از روش ساخت افزايشي (پرينت سه بعدي) تهيه شده و پارامترهايي مانند ميزان جذب انرژي و ميزان جذب انرژي بر واحد طول فشردگي براي ارزيابي اين ساختارها مورد استفاده قرار گرفته است. بارگذاري ضربه‌اي در دو سطح انجام شده تا قابليت جذب انرژي و مكانيزم‌هاي تغييرشكل هر سازه در سطوح مختلف انرژي بررسي شود. نتايج حاكي از آن است كه ساختارهاي آگزتيك در بارگذاري شبه استاتيكي به مراتب جذب انرژي بيشتري داشته و در بارگذاري ضربه‌اي قابليت جذب انرژي بر واحد طول فشردگي بيشتري نسبت به سازه غيرآگزتيك لانه زنبوري از خود نشان مي‌دهند.