نقش ديجيتالي شدن مصرف رسانه اي در سبك زندگي شهروندان بالاي 18 سال شهر تهران

شبكه‌هاي اجتماعي مجازي نقش مهم و اساسي در چگونگي ادراك ما نسبت به دنياي پيرامون ايفا مي كنند و با نمايش روابط حاكم بر زندگي شيوه جديد زندگي و انديشيدن را براي مخاطبان خود به ارمغان آورده و بر سبك زندگي مخاطبان تاثير گذارند. هدف از تحقيق حاضر بررسي نقش ديجيتالي شدن مصرف رسانه‌اي در سبك زندگي شهروندان تهراني است. از لحاظ هدف، تحقيق حاضر از نوع كاربردي و از لحاظ روش گردآوري اطلاعات پيمايشي است. در اين پژوهش از نظريه ساخت يابي گيدنز و نظريه استفاده و خشنودي كاتز به عنوان چارچوب نظري استفاده شد. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر شهروندان ساكن شهر تهران در سال 1397 است و حجم نمونه با استفاده از فرمول كوكران معادل 420 نفر برآورد گرديد كه با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه محقق‌ساخته و براي تحليل داده‌ها از نرم افزارSPSS  استفاده شد. طبق نتايج توصيفي؛ به طور ميانگين نيمي از پاسخگويان، روزي دو ساعت از شبكه هاي اجتماعي استفاده مي كنند و اينستاگرام و تلگرام پركاربردترين شبكه‌هاي اجتماعي هستند. نتايج استنباطي پژوهش نشان داد كه بين سبك زندگي و ديجيتالي شدن مصرف رسانه اي، استفاده از شبكه اجتماعي مجازي، مدت عضويت و ميزان وابستگي رابطه معناداري وجود دارد. نتايج آزمون رگرسيون نيز نشان داد كه استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي 50 درصد، مدت عضويت در شبكه هاي مجازي 22 درصد و ميزان وابستگي به شبكه هاي مجازي 50 درصد از تغييرات گرايش پاسخگويان به سبك زندگي را پيش‌بيني مي كند و بيشترين تاثير مربوط به ميزان استفاده از شبكه هاي اجتماعي مجازي است.