تحليل محتواي گورنوشته‌هاي شهر تبريز

آرامستان‌ها مكان‌هايي تاريخي و فرهنگي هستند كه زبان و هويت مردگان را در بافت مشخصي به‌نمايش مي‌گذارند. گورنوشته را مي‌توان منبع بسيار غني از اطلاعات زباني درنظر گرفت كه در مطالعات فرهنگي كم‌تر سخني از آن‌ها به‌ميان آمده است. بنابراين، با هدف بررسي درون‌مايه و محتواي گورنوشته در خلال مطالعه‌اي ميداني از ۹۱۵ گورنوشته (فارسي و تركي) آرامستان‌هاي تبريز عكس‌برداري شد. سپس با بهره‌گيري از تحليل محتوا گورنوشته‌ها از منظر ابزارهاي خرد و كلان بررسي شدند. به‌دليل درج نشدن تاريخ تولد در برخي از گورنوشته‌ها تاريخ وفات ۱۳۲۰ تا ۱۳۹۹ مدنظر بود. گرچه در نگاه اول به‌نظر مي‌رسد گورنوشته‌ها از منظر دارا بودن نام فرد متوفي، تاريخ وفات و تولد محتوايي يكسان دارند، ولي يافته‌هاي تحقيق حاضر نشان از بهره‌گيري ابزارهاي كلان همچون هويت، علت فوت، پيام اخلاقي و ابزارهاي خٌرد براي خلق محتوايي بديع و منحصربه‌فرد متوفي دارد. از سوي ديگر يافته‌ها حاكي از حضور كم‌رنگ زبان تركي در مضامين گورنوشته‌هاي تبريز است.