قوه خيال و تضعيف كاركرد آن در انعكاس معاني باطني و گذار به ملكوت در عصر جديد

انسان داراي شئون، مراتب و قواي مختلف است، دست خلقت براي هركدام از اين قوا در نظام آفرينش، كاركرد مشخص و محدوده اي خاص تعيين كرده است كه در صورت به‌كارگيري هماهنگ و اعتدالي، سعادت انسان را تأمين خواهند كرد. قوه خيال از جمله قواي ادراكي انسان و داراي كاركردهاي مختلف است. يكي از اين كاركردها نقش دوسويه خيال در انعكاس معاني باطني در صفحه نفس و گذار از طبيعت به ملكوت عالم است. قوه خيال در صورت به‌كارگيري صحيح، اين كاركرد فطري و آثار و فوائد مترتب بر آن را حفظ خواهد نمود. به نظر مي‌رسد با تغيير سبك زندگي، رشد تكنولوژي ارتباطات و اطلاعات و توسعه فضاهاي مجازي و خيالي، بستر مناسبي براي رشد افراطي خيال و تعدي و خروج از اين كاركرد تكويني و فطري فراهم شده است. در اين مقاله به روش تحليلي ضمن تبيين اين كاركرد فطري با دو رويكرد فلسفي و عرفاني، تأثير فضاي جديد بر قوه خيال و انحراف آن را از مسير كاركردهاي الهي و توحيدي، در ساحت متوسط يعني ترجمه و تصوير واردات قلبي و سطح متعالي يعني عبور از ظاهر به باطن، بررسي و نشان داده‌ايم كه چگونه سبك زندگي جديد به كاركرد فطري قوه خيال آسيب زده و انسان را از اهداف آفرينش از تعبيه اين قوه در نهاد انسان دور كرده است.