تحليل استراتژيك از راهبردهاي توانمندسازي زنان سرپرست خانوار در سكونت‌گاه‏هاي غيررسمي با تأكيد بر كارآفريني مطالعه‌ موردي: محلات انصار و اروند در شهرك شهيد رجايي مشهد

توانمندسازي زنان سرپرست خانوار، ه‌مثابه‌ هدف غايي برنامه‏هاي رفاه و مددكاري اجتماعي، رويكردي نوين است كه بر دو ركن مهم «توسعه‌ توانمندي‌هاي زنان سرپرست خانوار در معيشت پايدار براي خود و افراد تحت تكفلشان» و نيز «ارتقاي مهارت‌هاي فردي و اجتماعي آن‌ها در مديريت خانواده» استوار است و اجراي آن نيازمند به‌كارگيري راهبردها و سياست‌هاي هوشمندانه و متناسب با ويژگي‌هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و كالبدي در سكونت‌گاه‌هاي غيررسمي است. از‌اين‌رو، هدف اين پژوهش، سنجش راهبردهاي توانمندسازي براي قريب به 2 هزار 560 زن سرپرست خانوار در دو محله‌ اروند و انصار واقع در يكي از سكونت‌گاه‌هاي پرجمعيت غير‌رسمي شهر مشهد، يعني شهرك شهيد رجايي، است. روش پژوهش حاضر به شيوه‌ توصيفي‌ـ تحليلي بوده و جمع‌آوري اطلاعات به دو صورت كتابخانه‏اي و ميداني انجام شده است. ابزار جمع‌آوري اطلاعات در روش ميداني، مصاحبه با 14 مدير مرتبط با حوزه‌ اشتغال بانوان و نيز توزيع پرسش‌نامه بود. جامعه‌ آماري (N) برابر با مجموع تعداد زنان سرپرست خانوار در دو محله‌ انصار و اروند (2 هزار و 560 نفر) و حجم نمونه (n) با استفاده از فرمول كوكران با مقدار خطاي 0.05درصد معادل 334 نفر برآورد شد كه به صورت تصادفي منظم ميان زنان سرپرست خانوار توزيع شده است. شيوه‌ تجزيه‏ و تحليل بر‌اساس روش تحليل استراتژيك كمّي (QSPM) بوده است. نتيجه‌ اين پژوهش گوياي اين امر است كه از ميان راهبردهاي متنوع در توانمندسازي بانوان سرپرست خانوار در محلات انصار و اروند، «گسترش كارگاه‏هاي كسب‏وكار زنان» (با ضريب جذابيت 6.65)، ارتقاء انسجام اجتماعي و شبكه‌ روابط بانوان (با ضريب جذابيت 6.48) و جذب سرمايه‏گذاري و ارائه‌ تسهيلات (با ضريب جذابيت 6.29) و حمايت از خوداشتغالي زنان سرپرست خانوار (با ضريب جذابيت 6.17) بيش از ديگر استراتژي‌ها مي‌تواند به توانمندسازي مؤثرتر زنان سرپرستان خانوار و قدرت‌يابي آن‌ها در تأمين معيشت پايدار و مديريت مناسب‌تر خانواده‌هاي آنان كمك كند.