بررسي ميزان بيان پروتئين اندوتلين-1 و گيرنده آن (ETAR) در تيغه دنداني در مراحل مختلف تكامل دندان جنين انسان

سابقه و هدف: به دليل اهميت چشمگير دندان‌ها در جويدن، تكلم و زيبايي، لازم است ژن‌هاي درگير در تكامل دنداني شناخته شوند. اين مطالعه به‌منظور تعيين نقش اندوتلين-1 و گيرنده A آن در تيغه دنداني در مراحل مختلف تكامل دندان طراحي شده است. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقطعي ابتدا ۳۳ نمونه جنين انتخاب شد. سپس از نظر سني به سه گروه تقسيم شدند. تمام نمونه‌ها به روش ايمونوهيستوشيمي رنگ‌آميزي شدند. سپس با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۰، تحليل آماري با استفاده از آزمون واريانس دوطرفه و آزمون تعقيبي توكي براي بررسي معني‌داري بين نمونه‌ها انجام شد. تفاوت معناداري 0.05 در نظر گرفته شد. يافته‌ها: بين سن و ميزان بيان اندوتلين-1 درسلول‌هاي تيغه دنداني ارتباط معناداري وجود داشت (P 0.001). همچنين تعامل سن جنين و ناحيه آناتوميك نيز معنادار بود (P 0.001). بين سن و ميزان بيان پروتئين گيرنده اندوتلين-1 در سلول‌هاي تيغه دنداني ارتباط معناداري وجود داشت (P 0.001 ). تعامل سن جنين و ناحيه آناتوميك نيز معنادار بود ( P 0.001). نتيجه‌گيري: ميزان بيان پروتئين اندوتلين-1 و گيرنده آن ETAR در هر فك، در تيغه دنداني دندان‌هاي قدامي بيشتر از تيغه‌هاي دنداني دندان‌هاي خلفي بود. اين نتايج ممكن است تأييدكننده نقش اندوتلين -۱ و گيرنده آن در تكثير، تمايز سلول‌هاي تيغه دنداني و انتقال يون كلسيم طي تكامل دندان باشد.