بررسي سفالومتريك ضخامت بافت نرم صورت به تفكيك سن و جنس در بيماران ارتودنسي با اكلوژن كلاس 1 و الگوي رشد عمودي

سابقه و هدف: از اصلي‌ترين دلايل مراجعه كيس‌هاي ارتودنسي در دندان‌پزشكي، اصلاح زيبايي صورت و بافت نرم است. هدف از مطالعه حاضر بررسي سفالومتريك ضخامت بافت نرم صورت در بيماران كانديد درمان ارتودنسي مراجعه‌كننده به دانشكده دندان‌پزشكي همدان به تفكيك سن و جنس بود. مواد و روش‌‌ها: در اين مطالعه مقطعي، راديوگرافي سفالومتري مربوط به 200 بيمار (100 مرد و 100 زن) كلاس 1 اسكلتي و داراي رشد عمودي در چهار گروه سني 10 تا 15 سال، 15 تا 20 سال، 20 تا 25 سال و 25 تا 30 سال به تعداد مساوي زن و مرد تقسيم‌شده و بافت نرم در قسمت‌هاي گلابلا فرونتال، بيني، ساب‌نازال، لب بالا، لب پايين و چانه اندازه‌گيري شد. داده‌ها با استفاده از آزمون تي تست و آنووا در نرم‌افزار SPSS نسخه 21 تحليل شد. يافته‌ها: به‌طوركلي با افزايش سن، ضخامت بافت نرم بيني افزايش مي‌يابد. در مقايسه دو جنس مختلف، بدون درنظرگرفتن سن، مردها لب‌هاي بالا و پايين و ساب‌نازال ضخيم‌تري نسبت به زنان داشتند. در بررسي هم‌زماني سن و جنس، مردان بافت نرم ضخيم‌تري در ناحيه لب پايين، لب بالا و ساب‌نازال داشتند. نتيجه‌گيري: به‌طوركلي با افزايش سن، بافت نرم بيني به‌طور معناداري افزايش مي‌يابد. همچنين در گروه‌هاي سني مشابه، مردان لب‌هاي بالا و پايين با ضخامت بيشتري دارند