نقد ديدگاه مستشرقان در اقتباس قرآن

وحي در اسلام، اساس و محور اصلي آموزه‌هاي ديني و منبع همه معارف، حكمت‌ها و هدايت‌هاي بشر به شمار مي‌آيد. وحياني بودن نص از مباحث مهم وحي است و طبق ديدگاه مسلمانان، يگانه مصدر وحي و آيات قرآن كريم، در لفظ و معنا، خداوند حكيم است. يكي از شبهات مستشرقان در ارتباط با متن قرآن،‌ غيرالهي بودن آن است كه اين شبهه را به شكل‌هاي مختلفي مطرح مي‌كنند. عده‌اي از مستشرقان قرآن را برگرفته از فرهنگ يهود و نصارا و نيز محتواي كتاب‌هاي آنان مي‌دانند. بخشي از آن را از همان محدوده جغرافيايي و زندگي اجتماعي و ديني و فرهنگي جزيرة‌العرب و بخش ديگر را از يهوديت و مسيحيت و عقايد و آداب و سنن ديگر ملت‌ها. بدين ترتيب وحيانيت قرآن را انكار مي‌كنند و براي آن مصادر غيرالهي مختلفي ذكر مي‌كنند؛ اما شواهد تاريخي و آيات قران نشان مي‌دهد كه وحي به قدرت مقتدر غيبي مستند است و پيامبر J هيچ‌گونه مداخله‌اي در آن نداشته است.