عنوان مقاله :
اثربخشي زوج درماني آدلري بر ناسازگاري زناشويي؛ يك مطالعه موردي در شهر تهران
عنوان به زبان ديگر :
The Effectiveness of Adlerian Marriage Therapy on Marital Incompatibility: A Case Study in Tehran
پديد آورندگان :
قاسمي، مليحه دانشگاه خوارزمي تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه آموزشي مشاوره و راهنمايي , محسن زاده، فرشاد دانشگاه خوارزمي تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه آموزشي مشاوره و راهنمايي , تاجيك اسماعيلي، عزيز الله دانشگاه خوارزمي تهران - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه آموزشي مشاوره و راهنمايي
كليدواژه :
درمان آدلري , زوجدرماني , مطالعه موردي , ناسازگاري زناشويي , سبك زندگي
چكيده فارسي :
پژوهشهاي فراواني نشان داده اند كه مشاوره در كاهش ناسازگاري زناشويي كارساز است؛ ولي چگونگي انجام و فرايند درمان زوج ها معمولاً بيان نميشوند و تنها به اعداد و ارقام براي نشان دادن اين تأثيرگذاري بسنده مي شود؛ درنتيجه نياز به درك بهتر چگونگي انجام رويكردهاي زوج درماني با زوج هاي ناسازگار وجود دارد. به همين جهت در اين پژوهش، چگونگي اثربخشي زوج درماني آدلري همچون يكي از برجستهترين رويكردها در درمان خانواده و ازدواج بر كاهش ناسازگاري زناشويي در چارچوب مطالعه موردي، موردبررسي نهاده شد. روش اين پژوهش كيفي، از نوع مطالعه موردي با هدف پژوهش كاربردي بود. نمونه آماري دربرگيرنده يك زوج (يك زن و يك شوهر) بود كه با روش نمونه گيري هدفمند انتخاب شد. در اين پژوهش مداخله درماني طي 15 جلسۀ يكساعته و در چارچوب پروتكل زوجدرماني آدلري اجرا و از شيوه تحليل تأملي براي تحليل و تفسير اطلاعات و داده ها استفاده شد. ابزار بهكاررفته در اين پژوهش، پرسش نامه سازگاري زناشويي دونفره (Spanier, 1976) بود. بررسي كيفي و جلسه به جلسه فرايند زوج درماني آدلري در زوج موردمطالعه نشان داد كه بهكارگيري زوج درماني آدلري منجر به كاهش ناسازگاري زناشويي در زوج موردمطالعه شد. نتايج سه ماه پيگيري نشان داد كه اين نتايج ثابت ماندند، بنابراين مي توان نتيجه گرفت زوج درماني آدلري بر كاهش ناسازگاري زناشويي زوج ها مؤثر است.
چكيده لاتين :
Numerous studies have demonstrated the efficacy of counseling in reducing marital incompatibility. The studies, however, have not explained the way in which marriage therapy is done, limiting their investigations to numbers. Therefore, the need for obtaining a better understanding of marriage therapy approaches with incompatible couples is paramount. This qualitative case study explores Adlerian marriage therapy, which is one of the essential approaches in marriage therapy. The population sample is one couple chosen according to the purposive sampling method. This study is a practical research in which a treatment intervention, following Adlerian marriage therapy protocol, was implemented in fifteen one-hour sessions. Furthermore, thoughtful analysis is applied to analyze and interpret data and information. This study has employed dyadic adjustment scale (Spanier, 1976) as a research tool. This qualitative, session-by-session investigation of the Adlerian marriage therapy in studied couple showed that this method was effective in reducing the marital incompatibility in studied couple. The results of three months of follow-up showed that these results remained stable, therefore, it can be concluded that Adler marriage therapy is effective in reducing marital incompatibility in couples.
عنوان نشريه :
مشاوره و روان درماني خانواده