شماره ركورد :
1230826
عنوان مقاله :
مطالعه تأثيرات گراورهاي وارداتي بر ساختار نقاشي فرنگي‌سازي ايران دوره‌ صفوي بر اساس آراي ارنست گامبريچ و كندال والتون
عنوان به زبان ديگر :
A study on the effects of imported engravings on the structure of Farangi-sazi in Safavid’s era based on the views of Ernst Gombrich and Kendall Walton
پديد آورندگان :
صداقت كيش، آرش دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده مطالعات عالي هنر و كارآفريني , پيراوي ونك، مرضيه دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده مطالعات عالي هنر و كارآفريني , ضيمران، محمد دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران مركزي - دانشكده معماري و شهرسازي , عمادي، محمد رضا دانشگاه هنر اصفهان - دانشكده هنرهاي تجسمي
تعداد صفحه :
16
از صفحه :
15
از صفحه (ادامه) :
0
تا صفحه :
30
تا صفحه(ادامه) :
0
كليدواژه :
نقاشي دوره صفوي , فرنگي سازي , ارنست گامبريچ , كندال والتون , دگرديسي
چكيده فارسي :
از اواسط دوران صفوي، بخشي از نقاشي ايران تحت تأثير هنر اروپا قرار گرفت و منجر به شكلي از نقاشي شد كه از همان دوران به نام فرنگي‌سازي شهرت يافت. هر چند در اكثر منابع، به نام نقاشان فرنگي حاضر در دربار صفوي و همچنين ورود آثار هنري از اروپا اشاره شده است و علي‌رغم اينكه برخي گراورهاي استفاده‌شده در آثار فرنگي‌سازي شناسايي شده‌اند، به نظر مي‌رسد تأكيد پژوهشگران بيشتر بر حضور اروپاييان و تأثير كلي فرهنگ و نقاشي غرب بوده و به گراورها، ديگر آثار تصويري و تأثير مسير انتقال تصاوير توجه نشده است. اين پژوهش به دنبال پاسخ به اين پرسش است كه آيا مي‌توان برخي از ويژگي‌هاي فرنگي‌سازي را نتيجه‌ انتقال تصوير نقاشي از مسير گراور و عدم دسترسي به اصل نقاشي‌هاي اروپايي دانست؟ در مقاله پيش‌ رو با استفاده از نظريات ارنست گامبريچ و كندال والتون، با روش توصيفي-تحليلي، سعي بر روشن ساختن احتمال تأثير فرآيند انتقال تصوير نقاشي بر نقاشي ايران است. نخست با به‌كار بستن آراي والتون در مورد سه اثر فرنگي‌سازي و گراور‌هاي منبع اين آثار، اختلال در درك ژانر و تأثير حذف داده‌ها در درك شيوه اجرا؛ و سپس با آراي گامبريچ، نحوه تطبيق دادن و برداشت از نقاشي اروپايي با تمركز بر موارد طرح‌واره، تكنيك، رنگ، ابعاد، تضاد، سبك و تزئين، تحليل شده ‌است. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد احتمالاً مواجهه‌ هم‌زمان با تصاويري متنوع از دوره‌هاي متفاوت، عامه‌پسند تا فاخر و ناآشنايي با نقاشي غربي در درك آثار اختلال ايجاد كرده و از سوي ديگر با دگرديسي در برخي داده‌هاي تصويريِ گراور، هنرمند ايراني، موارد مذكور را با امكانات بياني نقاشي ايراني تلفيق يا جايگزين كرده است.
چكيده لاتين :
Persian painting has been influenced by European art since the Safavid era, resulting in a painting style that became known as Farangi-sazi. Although some of the engravings used in the Farangi-Sazi have been identified in recent years, it seems that research has neglected visual distortion caused due to transferring images and printmaking process up to now. Most sources and studies on Farangi-Sazi have focused on Western art and cultural influence and to lesser extent on European painters at Safavid court. This article, adopting theories of Ernst Gombrich and Kendall Walton, analyzes the process of influence and effects of imported prints on Iranian painting by looking at three works in Farangi-sazi style as samples. The research, by using a descriptive-analytical method, seeks to answer whether some of the features of Farangi-sazi can be attributed to the transfer of painterly image via reproductive pictures. First, by using Walton’s ideas, three Frangi-sazi paintings and their source gravures, distortion in perception of genre besides the effects of losing data on perception of execution techniques are analyzed. Then, by using Ernst Gombrich’s method, appropriation and matching from European painting focusing on schema, technique, color, scale, contrast, style and ornamental designs have been examined. The result of this study suggests that encounters with European images from different periods, popular to high art, combined with unfamiliarity with Western painting genres, styles and history may have impaired the understanding of Western art. Furthermore, after distortion in some data during printmaking, Iranian artists have combined or substituted those items with elements of Iranian painting.
سال انتشار :
1399
عنوان نشريه :
مطالعات تطبيقي هنر
فايل PDF :
8445988
لينک به اين مدرک :
بازگشت