دلالات سياقيه در اصول فقه مذاهب اسلامي

Contextual Denotations in Principles of Jurisprudence in Islamic Schools of Thought

فقهاي اماميه (به ويژه فقهاي متأخر) در انتهاي باب مفاهيم، بحثي تحت عنوان دلالات سياقيه يا دلالات ثلاثه مطرح مي­‌نمايند كه تاكنون آن‌چنان‌كه بايسته است، بدان توجه نشده است و حال آنكه اين دلالات در موضوعات بسياري راهگشا خواهد بود و به واقع بسياري از مشكلات و معضلات حقوقي روز با اين دلالات حل مي­‌گردد. اين بحث در ميان ساير مذاهب اسلامي نيز سابقه داشته است، اما هريك از مذاهب آن را در بابي متفاوت مطرح مي­‌نمايند. در پژوهش پيش رو كه به روش توصيفي ـ تحليلي است، پس از ذكر تعاريف، ويژگيها و اقسام اين دلالات، درباره حجيت هريك سخن به ميان آمده و در پايان نيز شيوه عملكرد و كاربرد هريك در موارد و پرونده­‌هاي حقوقي روز تبيين مي‌گردد. برخي از معاهدات بين­‌المللي بررسي و مواردي از كاربرد اين دلالات در آنها نيز كشف شده است.

Imamiyah Jurisprudents (especially the later) propound a subject called Contextual Denotations (Dilalat Al-Siayaqiyyah) which has not been considered enough. This kind of connotation is useful in so many subjects and could solve many legal problems. This issue has history in other Islamic denominations, but each one of them discuss it in a different chapter. In this article which is based on Analytical descriptive method, we have mentioned definitions, traits and types of these denotations (dilalat), then we have discussed about the credibility of them. Finally, we have discussed about their function in legal cases. Some of international treaties have been studied as well.