ارزيابي برنامه درسي كارشناسي هنر اسلامي و ارائه الگوي بهينه‌سازي از منظر كارآفريني

پژوهش‌حاضر با هدف ارزيابي و بهينه‌سازي سرفصل ‌كارشناسي هنر ‌اسلامي از منظر كارآفريني به انجام رسيده است. جامعه‌آماري شامل متخصصين حوزه آموزش هنرهاي ايراني-اسلامي، خبرگان حوزه برنامه‌درسي و هم‌چنين، كارآفريني بوده‌است. پرسش اصلي پژوهش از اين قرار است كه: چهار ركن هدف، محتوا، تدريس و ارزش‌يابي در سرفصل كارشناسي هنر اسلامي چگونه ارزيابي مي‌گردد؟ و چگونه مي‌توان با بهره‌گيري از مولفه‌هاي كارآفريني و ظرفيت‌هاي ميان رشته‌اي به بهبود آن پرداخت؟ ‌فرض پژوهش اين است كه، آموزش عالي هنر اسلامي از منظر مولفه‌هاي كارآفريني، از سطح كارآمدي مناسبي برخوردار نيست. پژوهش به‌لحاظ روش، توصيفي-پيمايشي و از حيث هدف، كاربردي است. هم‌چنين، شيوه يافته‌اندوزي مقاله تركيبي است. مهم‌ترين ابزار مورد‌استفاده در بعد اسنادي شامل فرم‌هاي فيش‌برداري، فرم تحليل محتوا و هم‌چنين، فرم فراتحليل بوده است. در بخش ميداني نيز ابزار پرسش‌نامه محقق‌ساخته به غناي بيش‌تر يافته‌ها كمك نموده است. براي تاييد اعتبار پرسش‌نامه از طريق روش دلفي و برمبناي نظر متخصصين خبره اقدام‌گرديد. براي تجزيه و تحليل آماري داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي شامل ميانگين و انحراف معيار استفاده ‌شده ‌است. مختصري از يافته‌هاي پژوهش گوياي آن است كه، در ميان چهار ركن هدف، محتوا، تدريس و ارزش‌يابي، بُعد محتوا با ميانگين ۵۳ كم‌ترين امتياز و بُعد تدريس با ميانگين ۶۹ بالاترين امتياز را در قياس با ديگر بخش‌ها كسب نمودند. لازم به ذكر اين‌كه بيش از ۶۶ درصد گويه‌هاي بخش هدف، بيش از ۹۰ درصد گويه‌هاي محتوا، بيش از ۴۵ درصد گويه‌هاي تدريس و در نهايت، بيش از ۶۰ درصد گويه‌هاي ارزش‌يابي طبق استاندارد پرسش‌نامه و آرا متخصصان زير حد متوسط (ضعيف) ارزيابي مي‌گردد. لذا، در مجموع يافته‌ها ضمن تاييد فرض پژوهش، بر ضرورت بهينه‌سازي برنامه‌درسي كارشناسي‌ هنر اسلامي با تاكيد بر منظر كارآفريني و ديدگاه ميان رشته‌اي تاكيد دارند. در پايان، تلاش شد الگويي بهينه براي تدوين برنامه درسي و سرفصل كارآمدتر از منظر كارآفريني ارائه گردد.