رفتارشناسي تحليلي از‌ رهبري اخلاق مدارانۀ امام‌علي(ع)در جنگ جمل مبتني‌بر آموزه‌هاي نهج‌‌‌‌البلاغه

شناخت رفتار اخلاق مدارانه زمامدار پيش از ‌به‌دست گرفتن حكومت ميتواند سياست هاي اخلاقي و ميزان صداقت وي در عملكردهاي بعدي اش راتبيين و برجسته تر بنماياند. امام علي(ع)به‌عنوان زمام‌دار جامعه اسلامي مي كوشد با تأكيد بر تقدّم اخلاق بر ديگر حوزه‌ها نشان دهد آموزه هاي اخلاق‌مدارانه مورد تأكيد درخلافت، با آموزه‌هاي اخلاق‌مدارانه در دوران پيشاز حكومت تفاوتي نداشته است. جنگ جمل به‌عنوان نخستين جنگ تحميلي به‌امام، گرچه پيامدهاي ناگواري ايجاد كرد، اما رهبري اخلاق مدار ميكوشد ابتدا با اصول اخلاقي مناسب،  از‌بروز جنگ پيش گيرد و پس از‌جنگ نيز با رفتار واخلاق مناسب با دشمنان خويش، نشان دهد كه انسانيت اخلاق‌مدار بر ديندار بي اخلاق ترجيح وبرتري دارد. مقاله پيشرو به‌تبيين تئوري نوين درحوزه تئوري‌هاي رهبري پرداخته‌‌‌است. اين پژوهش با مداقه بر سيره‌ي امام‌علي(ع)به‌روش توصيفي تحليلي درصدد تبيين آن‌است كه گزاره هاي بناشده بر محور اخلاق ونيز كاركرد سلبي وايجابي اين رفتار ميتواند جامعه تحت امر زمامدار را اخلاق محور سامان دهد، گفت‌وگو بر پايه گزاره‌هاي خاصِ اخلاق مدار، تن دادن به‌خواسته هاي اصلاح گرايانه بنابر بر اقتضائات موجود، استفاده از‌راهكارهاي مناسب براي اسكات خصم به منظور ممانعت از‌تشنّج بيشتر جامعه، حفظ كرامت انساني وپاسداشت حقوق افراد مخالف وشبه مخالف نه بر پايه خويشاوندي وسابقه حضور درعرصه هاي مختلف سياسي، مي تواند كشمكش به‌وجود آمده در جامعه رابا رفتار اخلاق مدار زمامدار دفع كند.