طراحي يك روش جديد به منظور رتبه بندي واحدهاي تصميم‌گيرنده كارا در تحليل پوششي داده‌ها با استفاده از سيستم استنتاج فازي

هدف: تحليل پوششي داده‌ها يك روش شناخته شده مبتني بر برنامه‌ريزي رياضي براي اندازه‌گيري كارايي واحدهاي تصميم‌گيرنده است. اين روش از مجموعه واحدهاي تصميم‌گيرنده، تعدادي را به عنوان كارا معرفي مي‌نمايد و به كمك آنها مرز كارائي را تشكيل مي‌دهد. در اين حالت چندين واحد تصميم‌گيرنده كارا ارزيابي شده و نمي‌توان تمايز مناسبي ميان اين واحدهاي تصميم‌گيرنده ايجاد نمود چرا كه چندين واحد تصميم‌گيرنده نمره كارايي يكساني برابر يك دارند. روش: اين پژوهش به منظور ارائه يك مدل جديد براي رتبه‌بندي واحدهاي كارا در تحليل پوششي داده‌هاي فازي ارائه شده است. در اين پژوهش استفاده از سيستم استنتاج فازي به منظور رتبه‌بندي واحدهاي كارا به عنوان روشي جديد پيشنهاد شده است. در روش پيشنهادي ابتدا واحدهاي كارا و ناكارا با استفاده از تحليل پوششي داده‌ها از يكديگر تميز داده مي‌شوند. سپس از مفاهيم سيستم استنتاج فازي براي رتبه‌بندي واحدهاي كارا استفاده مي‌شود. يافته‌ها: اطلاعات واحدهاي ناكارا به گونه‌اي است كه سبب شده تحليل پوششي داده‌هاي فازي نتواند مقدار كارايي برابر يك را به اين واحدها تخصيص دهد. با توجه به اين مفهوم در روش پيشنهادي هر كدام از اين واحدهاي ناكارا به صورت يك قاعده در نظر گفته شده و ميزاني از اين قواعد كه توسط واحدهاي كارا فعال مي‌شوند به عنوان شاخصي براي رتبه‌بندي آن‌ها قرار داده مي‌شود. نتيجه‌گيري: در انتها يك مثال عددي براي بررسي صحت كاركرد مدل انجام شده است. در اين مثال از داده‌هاي موجود در يكي از مقالات پايه‌اي اين حوزه استفاده گرديد و مشاهده شد نتايج بدست آمده از روش پيشنهادي اين پژوهش با نتايج پژوهش مذكور كاملا يكسان مي‌باشد.