طراحي الگوي توسعه سرمايه فرهنگي در نظام آموزش ‌و پرورش ايران

Designing a Model for the Development of Cultural Capital in the Education System of Iran

اين پژوهش با هدف طراحي الگوي توسعه سرمايه فرهنگي در نظام آموزش‌وپرورش انجام شد. پژوهش حاضر از لحاظ هدف، كاربردي و از لحاظ نحوه گردآوري اطلاعات جزء پژوهش‌هاي آميخته (كيفي- كمي) بود. جامعه آماري در بخش كيفي شامل خبرگان دانشگاهي و سازماني شامل مسئولين وزارت آموزش‌وپرورش و در بخش كمّي شامل تمامي مديران دبيرستان‌هاي متوسطه دوره دوم شهر تهران بود. حجم نمونه در بخش كيفي با اشباع نظري (20 نفر) و در بخش كمّي بر اساس فرمول كوكران 290 نفر برآورد شد. ابزار گردآوري داده‌ها، در بخش كيفي، مصاحبه نيمه ساختار يافته و در بخش كمّي، پرسشنامه محقق‌ساخته با 185 سؤال بر مبناي مقياس 5 گزينه‌اي بود. روايي پرسشنامه از نظر محتوايي از طريق چند نفر از خبرگان، روايي سازه شاملﻫﻤﮕﺮا از طريق محاسبه ﻣﯿﺎﻧﮕﯿﻦ وارﯾﺎﻧﺲ اﺳﺘﺨﺮاج ﺷﺪه و روايي واﮔﺮا از طريق محاسبه جذر AVE به تأييد رسيد. پايايي پرسشنامه از طريق آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي تركيبي براي ابعاد پرسشنامه بالاتر از 0/7 به دست آمد.نتايج به دست آمده به شناسايي 10 مؤلفه و 185 شاخص منجر شد كه 5 مؤلفه اثرگذار شامل هويت اجتماعي، سرمايه اجتماعي، تعاملات خانوادگي، مصرف رسانه و سبك زندگي و 5 بعد اثرپذير پيشرفت تحصيلي، توانمندسازي دانش‌آموزان، مسئوليت‌پذيري اجتماعي، مقبوليت اجتماعي و شادي دانش‌آموزان تأثير دارند. نتايج ديگر نشان داد كه وضعيت موجود مؤلفه‌هاي شناسايي شده در توسعه سرمايه فرهنگي در نظام آموزش‌وپرورش مطلوب است.

The aim of this study was to design a model for the development of cultural capital in the education system. The present study was applied in terms of purpose and in terms of data collection was a mixed research (qualitative-quantitative). The statistical population in the qualitative part included academic and organizational experts including the officials of the Ministry of Education and in the quantitative part included all high school principals in the second year of Tehran. The sample size was estimated in the qualitative part with theoretical saturation (20 people) and in the quantitative part based on Cochran's formula 290 people. The data collection tool was semi-structured interview in the qualitative part and a researcher-made questionnaire with 185 questions based on a 5-item scale in the quantitative part. The content validity of the questionnaire was confirmed by several experts, the construct validity of the inclusions was confirmed by calculating the trough and the validity of the questionnaire was confirmed by calculating the square root of the AVE. The reliability of the questionnaire was obtained through Cronbach's alpha and the combined reliability coefficient for the dimensions of the questionnaire was higher than 0.7. The results led to the identification of 10 components and 185 indicators, of which 5 effective components including social identity, social capital, family interactions, consumption Media and lifestyle and 5 effective dimensions of academic achievement, student empowerment, social responsibility, social acceptance and student happiness are influential. Other results showed that the current situation of the identified components in the development of cultural capital in the education system is favorable.