اثربخشي آموزش پيش از ازدواج بر باورهاي ارتباطي، خودكار آمدي و معناجويي در دانشجويان پرستاري

The Effect of The Premarital Counseling Educations on Relational Beliefs, Self-efficacy, and Life Meaning

آموزش پيش از ازدواج يكي از اولويت­هاي اصلي در برنامه­هاي جلوگيري از ناهنجاري‌هاي فردي و خانوادگي، كاهش ميزان طلاق و افزايش خوشنودي زناشويي است. هدف از پژوهش حاضر اثربخشي آموزش پيش از ازدواج بر باورهاي مرتبط با رابطه، خودكارآمدي و معناي زندگي در دانشجويان پرستاري تبريز بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش­آزمون و پس­آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماري دانشجويان پرستاري مقطع كارشناسي دانشگاه علوم پزشكي شهر تبريز در سال تحصيلي 96-97 دربرگيرنده 560 نفر بودند. آزمودني­ها به تعداد 40 نفر بودند كه به روش نمونه­گيري تصادفي از ميان دانشجوياني كه درخواست‌كننده شركت در اين دوره­ بودند انتخاب گرديده و در دو گروه 20 نفري آزمايش و گواه گمارده شدند. گروه آزمايش در 6 جلسه 60 دقيقه­اي آموزش پيش از ازدواج به روش انجل و رايت دريافت كردند و گروه گواه هيچ آموزشي دريافت نكرد. داده­ها با به‌كارگيري سنجه‌هاي باورهاي مرتبط با رابطه (Eielson & Epstein, 1982 )، خودكارآمدي (Schwarzer & Jerusalem, 1995) و معنا در زندگي (Steger et al., 2006) گرد­آوري شد. جهت تجزيه‌وتحليل داده­ها در بخش آمار توصيفي از توزيع فراواني، ميانگين و انحراف معيار و در بخش استنباطي از تحليل كوواريانس چند متغيره استفاده شد. نتايج نشان داد اثربخشي برنامه آموزشي پيش از ازدواج بر باورهاي مرتبط با رابطه، خودكارآمدي و معناي زندگي معني­دار بوده است (0001>p). با توجه به نتايج پژوهش مي­توان گفت كه به‌كارگيري اين آموزش پيش از ازدواج بر روي باورهاي مرتبط با رابطه ، خودكارآمدي و معناي زندگي در زندگي كارساز است. كليدواژه‌ها

Pre-marital education is one of the main priorities in programs to prevent individual and family abnormalities, reduce divorce rates and increase marital satisfaction. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of the Premarital Counseling educations on relational beliefs, self-efficacy, and life meaning in nursing students. The research method was semi-experimental with pre-test and post-test design with the control group. The statistical population was nursing students of Tabriz University of Medical Sciences in the 2017-2018 academic year included 560 people who were undergoing the undergraduate program. The subjects were 40 people who were selected by random sampling among the students who were applying for these courses and the experimental and control groups were assigned to two groups of 20 people. The experimental group participated in six 60-minute pre-marriage and education sessions according to Angle and Wright method, and the control group did not receive any training. The data was collected using the psychometric scales relational beliefs (Eielson & Epstein, 1982 ), self-efficacy (Schwarzer & Jerusalem, 1995), and life meaning (Steger et al., 2006). To analyze the data in descriptive statistics (frequency distribution, mean and standard deviation) and inferential statistics, t-test and covariance analysis were used. Multivariate analysis of covariance analysis showed that Pre-marital education is on relational beliefs has a significant negative effect (p<0.001). Multivariate analysis of covariance analysis showed that Pre-marital education is on self-efficacy and life meaning has a significant positive effect (p<0.001). Therefore, it can be said that the use of this method of Pre-marital education and counseling on relational beliefs, self-efficacy, and life meaning has been effective.