بازنمايي مصاديق «نيروي انتظامي» در آموزه هاي تربيتي نهج البلاغه

اين نوشتار در صدد است با روش استنادي و تحليلي در كتب لغت و آموزه هاي تربيتي نهج البلاغه،. مصاديق «نيروي انتظامي» در آموزه هاي تربيتي نهج البلاغه را احصاء نمايد. اگر چه لفظ نيروي انتظامي به معناي امروزي به‌طور مستقيم در نهج‌البلاغه نيامده است، اما واژه‌ها و عباراتي در نهج البلاغه ذكر شده كه به مدد ترجمه‌ها، شرح‌ها و تفاسير نهج‌البلاغه مي‌توان آنها را معادل نيروي انتظامي يا پليس امروزي و مأموريت‌هاي آن قلمداد كرد. بررسي هاي اين مطالعه نشان داد كه مصاديق نيروي انتظامي را مي توان در عبارات «جُنُودُ اللَّهِ»، «عُمَّالُ الْإِنْصَافِ وَ الرِّفْقِ»، «حارس»، «اهلِ الحِفاظ» و «شُرطه» يافت. نتيجه آنكه با توجه به اينكه موضوع امنيت و كارگزاران امنيتي از همان ابتداي خلقت بشر يك ضرورت محسوب مي شده است، هميشه به عنوان يك موضوع مهم در آموزه هاي تربيتي ائمۀ اطهار(ع)، خصوصاً اميرالمؤمنين علي (ع) مورد اشاره و تأكيد قرار گرفته است. بنابراين نهج البلاغه مي تواند براي اركان حكومت اسلامي مخصوصاً پليس آموزه هاي راهبردي و كاربردي داشته باشد.