بررسي روابط ساختاري بازديد هاي قبلي، انگيزه ها، رضايت و قصد بازگشت مجدد گردشگران (مطالعه موردي : شهر تبريز)

با رشد صنعت گردشگري، اهميت سنجش رضايت گردشگران، به‌مثابة ابزاري براي رشد و ايجاد مزيت رقابتي، مورد توجه قرار گرفته است. گردشگران سفركرده، قابل اعتمادترين منبع اطلاعاتي براي گردشگران بالقوه‌اند و مي‌توانند زبان گوياي مقصد در وطن خود باشند. در واقع به دليل اين كه گردشگران شاهرگ حياتي مجموعه هاي گردشگري هستند، تلاش در جهت افزايش سطح رضايت آنان تاثير بسياري بر حسن شهرت يك مجموعه و در نتيجه افزايش تعداد مخاطبين آن دارد. گردشگران تجربيات مثبت و منفي خود از مقصد را با ديگران به اشتراك مي گذارند. تحقيق حاضر با هدف بررسي روابط ساختاري بازديد هاي قبلي، انگيزه ها، رضايت و قصد بازگشت مجدد گردشگران در شهر تبريز در شهريورماه 1393 صورت پذيرفته است. داده هاي مورد نياز براي اين تحقيق با روش نمونه گيري در دسترس از گردشگران خارجي كه در شهريورماه 1393 به شهر تبريز سفر كرده اند و با ابزار پرسشنامه جمع آوري شده است. ماهيت تحقيق از نوع توصيفي همبستگي مي باشد. همچنين از نرم افزارهاي SPSS 16 وLisrel 8.5 از روش هاي مختلف آمار توصيفي و استنباطي براي تجزيه تحليل داده ها و آزمون فرضيه ها استفاده شده است. در اين تحقيق از مدل آلگري و همكاران (2009) استفاده شده است. نتايج بدست آمده حاكي از آن است كه بازديد هاي قبلي بر رضايت و قصد بازگشت مجدد گردشگران تأثير مثبت و معنا داري دارد. انگيزه ها بر رضايت و قصد بازگشت مجدد گردشگران تأثير مثبت و معنا داري دارد. و همچنين تأثير رضايت گردشگران از يك مقصد گردشگري بر قصد بازگشت مجدد گردشگران به آن مقصد گردشگري مثبت و معنا داراست.