بررسي زمينه هاي همكاري و پيوند برنامه ريزي شهري و بهداشت عمومي

با وجود آن كه بهداشت عمومي و برنامه‌ريزي شهري، با هدف مشترك جلوگيري از شيوع بيماري‌ها و معضلات شهري به وجود آمدند، اما در حال حاضر پيوند‌ها و ارتباطات واقعي اين دو عرصه علمي، بسيار اندك و محدود مي‌باشد. جدايي و انزواي اين دو رشته مشكلات متعددي را در پي داشته است. يكي از مهمترين آنها، عدم موفقيت رشته هاي فوق، در رفع مشكلات روزمره مردم است. يكي ديگر از پيامدهاي مهم اين جدايي، عدم تشخيص و درك رابطه بين محيط ساخته شده و بهداشت است. مشكلي كه اكثراً به فقرا مربوط است و اين گروه از پيامدهاي واقعي آن متضرر مي شوند. هدف اين مقاله، بررسي پيوندهاي تاريخي بين دو رشته برنامه ريزي شهري و بهداشت عمومي است. در ادامه سعي مي‌كند تنگناهايي كه بعداً بوجود آمده است را مشخص نمايد. اين بررسي‌ها در نهايت چالش‌هايي كه در ارتباط با پيوند اين رشته ها وجود دارد را تشخبصص و با شناسايي عوامل بوجود آورنده اين جدايي، پيشنهاد‌هايي به منظور نزديكي هر چه بيشتر اين زمينه ها بر مبناي نظريه اجتماعي زيستي و عدالت زيست محيطي عرضه مي‌كند. در نهايت، اين مجموعه چارچوب اوليه را براي پيوند دو باره اين رشته‌ها در اختيار قرار مي دهد. چارچوبي كه بهتر مي‌تواند مشكلات بهداشتي و برنامه‌ريزي شهري را مرتفع نمايد. از آنجا كه بيشترين مشكلات بهداشتي و برنامه‌ريزي در محلات فقير و حاشيه‌ها ديده مي‌شود، اين پيوند بيشترين آثار را در اين بخش به ارمغان خواهد‌آورد.