تحليل فضايي- مكاني و سطح بندي روستاهاي استان كرمان به منظور توسعه پايدار روستايي با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي(GIS)

استان پهناور كرمان بيش از 11000 آبادي دارد كه از اين تعداد 5930 روستا داراي سكنه هستند. روستاهاي داراي سكنه در سطوح مختلف جمعيتي و سطوح متفاوت خدماتي قرار دارند و از توزيع فضايي – مكاني يكنواختي برخوردار نيستند. به گونه‌اي كه روستاهاي سطح يك با 85 روستا كه1.43 درصد روستاهاي استان را تشكيل ميدهند، 16.42 درصد از جمعيت استان را شامل مي‌شوند در حاليكه روستاهاي سطح چهار با 4133 روستا، 69 درصد از روستاهاي استان را در بر مي‌گيرد كه 19.3 درصد از جمعيت روستايي استان را تشكيل مي‌دهد. به لحاظ خدماتي نيز توزيع نامناسبي در سطح روستاهاي استان ديده مي‌شود بطوريكه 204 روستا از 5930 روستاي استان را مي‌توان به عنوان روستاي مركزي انتخاب كرد كه بالاترين امتياز خدماتي را بر اساس سنجش نهادي گاتمن بدست آوردهاند.عدم توزيع فضايي و مكاني مناسب روستاها ناشي از سطح متفاوت برخورداري مناطق مختلف استان كرمان است. بطوريكه مناطق شمالي تا غربي و مركزي استان از مناطق برخوردار محسوب شده و بيشترين روستاهاي مركزي و پرجمعيت را در خود جاي داده است و مناطق جنوبي و شرقي استان از نقاط كم برخوردار محسوب ميشود و روستاهاي آن از جمعيت كمتر و سطح پايين تر خدماتي بهره‌مندند. زماني مي‌توان توسعه پايدار ايجاد كرد كه توزيع فضايي و مكاني روستا را بهينه نمائيم و زماني مي‌توانيم توزيع فضايي و مكاني را بهينه نمائيم كه سطح برخورداري را در نقاط مختلف استان بهينه نمائيم.هدف اين مقاله بيان نابرابري هاي فضايي،سطوح برخورداري و جمعيتي روستاهاي استان كرمان است.روش تحقيق در اين مقاله توصيفي – تحليلي،جمع آوري اطلاعات با روش اسنادي و ميداني ،ابزار تحليل اطلاعات استفاده از GISونتياج تحقيق نشان مي دهد توزيع فضايي روستاها نامتعادل ،سطوح جمعيتي و اقتصادي ،نابرابر و ايجاد توسعه پايدار در روستاها استان با مشكلات فراوني همراه است.