تصميم ‏گيري براي مكان‏ يابي پاركينگ هاي طبقاتي با استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي ( نمونه موردي كلانشهر تبريز )

پاركينگ به عنوان يكي از مهم ترين زيرساخت هاي شهري نقش عمده اي در كاهش پارك حاشيه اي و رواني ترافيك ايفا مي كند. مكانيابي پاركينگ‌ها، متاثر از عوامل متعددي است كه بررسي همه جانبه اين عوامل در توزيع مناسب پاركينگ در فضاهاي شهري ضروري است. در اين پژوهش، مكان بهينه براي براي استقرار پاركينگ طبقاتي در شهر تبريز و در محدوده هاي مورد مطالعه مشخص شد و براي اين كار از روش تحليل سلسله مراتبي AHP و براي انجام محاسبات نيز از نرم افزار EXCEL استفاده شده است. براي انجام اين روش، پس از بررسي مباني نظري و مطالعات اوليه و گردآوري اطلاعات 6 معيار به عنوان معيار نهايي و برتر انتخاب شدند كه شامل معيارهاي ارزش ملك (زمين)، مراكز جاذب سفر، شبكه هاي دسترسي، سازگاري، تراكم جمعيت و گره هاي ترافيكي مي‌باشد. و همچنين بعد از بررسي نظر كارشناسان و صاحبان امر 3 محدوده (A، B،C) براي احداث پاركينگ هاي طبقاتي انتخاب شد. محدوده A شامل چهار راه ابرسان و فلكه دانشگاه، محدوده B شامل سه راهي وليعصر و فلكه تختي و محدوده C شامل چهار راه بهار و آخوني مي باشد. با توجه به محاسبات انجام شده و وزن‌هاي به دست آمده محدوده A با توجه به مراكز جادب سفر كه در اين محدوده و اطراف ان قرار دارد به عنوان مكان بهينه براي احداث پاركينگ هاي طبقاتي شناسايي شد. با توجه به اين كه در اين محدوده پاركينگ غير طبقاتي وجود دارد مي توان از زمين آن براي احداث پاركينگ طبقاتي استفاده كرد.