راهكارهاي زنان شاغل در مواجهه با فشار نقش

هدف پژوهش حاضر بررسي راهكارهاي زنان شاغل در مواجهه با فشار نقش مي باشد. جامعـه پژوهش شامل كليه زنان متاهل شاغل شهر بابل بودند. روش نمونه گيري هدفمند بود كه با توجه به كيفي بودن روش پژوهش از روش اشباع نظري براي تعداد آزمودني ها استفاده شد. در اين پژوهش تعداد 18 شركت كننده براي تحليل كيفي انتخاب شدند. طرح پژوهش كيفي از نوع تحليل محتوا بود. گردآوري اطلاعات با استفاده از روش كتابخانه اي و ميداني انجام گرفت. سپس اطلاعات از طريق مصاحبه هاي نيمه ساختار يافته با زنان شاغل جمع آوري و به روش كدگذاري نظري و با استفاده از نرم افزار MAXQDA 10و بر اساس نظريه هاي نقش اجتماعي و تعارض كار و خانواده تحليل شدند. مفاهيم و مقولات از شركت كنندگان و عبارت هاي معنا دار آنان پديدار شد، به بيان ديگر ؛ تحليل محتوا از نوع قياسي استقرايي انجام گرفت؛ بدين صورت كه در برخي قسمت ها، با توجه به حساسيت نظري، مفاهيمِ مهم استخراج و نام گذاري شدند. سپس با استفاده از تكنيك تلخيص، برحسب وجوه اشتراك مفاهيم، مقولات اساسي مشخص شدند. يافته ها نشان داد كه زنان راهكارهايي چون؛ انكار يا كتمان فشار نقش، سازگاري، توانمندسازي جسمي و روحي، برنامه ريزي كردن، استفاده از مراكز خدماتي، كاهش نقش هاي سنتي و اجتماعي را در مواجهه با فشار نقش برمي گزينند.