واگرايي ژنتيكي دو جمعيت نژاد بز گوشتي و شيرده: بر پايه تحقيقات چند شكلي‌هاي نوكلئوتيدي موجود در ژن‌هاي كانديدا

واگرايي ژنتيكي، فرآيندي است كه در طي آن، دو يا چند جمعيت از يك گونه با جد مشترك، در طول زمان از طريق سازكارهاي تكاملي، همچون جدايي جغرافيايي، نوتركيبي مولكولي و جهش‌هاي مستقل، آلل‌هاي با فراواني غير‌مشابه در سطح ژنومشان، فاصله ژنتيكي پيدا مي‌كنند. اين پديده را مي‌توان، اساس بوجود آمدن دو نژاد متفاوت از لحاظ، تيپ توليدي در يك گونه دانست. در اين راستا، هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه‌اي چند شكلي‌هاي موجود در شش ژن كانديدا براي توليد، در دو نژاد شاخص بز تيپ گوشتي و شيرده مي‌باشد. بدين‌منظور، مجموعاً، تعداد 30 عدد از هر نژاد بز شيري سانن و گوشتي بوئر، براي شناسايي چند شكلي ها در ناحيه‌اي از شش ژن كالپاستاتين، ميوستاتين، هورمون شبه انسولين، لپتين، فاكتور نسخه‌پرداري اختصاصي هيپوفيزي و SCD با استفاده از تكنيك PCR-RFLP تعيين ژنوتيپ شدند. سپس، پارامترهاي ژنتيكي مولكولي، با استفاده از نرم‌افزار POPGENE بين دو جمعيت محاسبه گرديد. از آزمون‌كاي‌اسكور، بر طبق جدول توافقي، براي آزمون معني‌داري تفاوت‌هاي شاخص‌هاي مولكولي بين دو جمعيت استفاده شد. ضمنا، فراواني آلل‌هاي مطلوب مرتبط با توليد در هر دو گروه تعيين گرديد. نتايج مطالعه حاضر، نشان داد كه ژنوم دو جمعيت مورد مطالعه در پروفايل آلل‌هاي شناسايي شده در بيشتر موارد تفاوت معني‌داري دارد(p 0.01). چنين مطالعات واگرايي ژن در خصوص ژن‌هاي بزرگ اثرمرتبط با صفات توليدي شايد بتواند، بينش اصلاح‌گران را براي درك بيشتر و پرده‌برداري از سيماي توارث جهش‌ها و نقش آنها در واريانس فنوتيپي مشاهده شده در صفات اقتصادي را بالا ببرد.