اثر مدل در برآورد پارامترهاي ژنتيكي صفات وزن بدن در دو جمعيت بلدرچين ژاپني

در تحقيق حاضر پارامترهاي ژنتيكي صفات وزن بدن در هنگام تولد، 7، 14، 21، 28 و 35 روزگي در دو جمعيت بلدرچين ژاپني سفيد و وحشي و نيز در جمعيت‌هاي حاصل از تلاقي‌ بين اين نژادها مورد ارزيابي قرار گرفت. بدين منظور 6 مدل حيواني مختلف برازش شد و داده‌ها با استفاده از روش حداكثر درست‌نمايي محدود شده (REML) و نرم‌افزار ASREML تجزيه و تحليل شدند. تفاوت مدل‌هاي برازش شده با يكديگر در گنجاندن آثار ژنتيكي افزايشي مستقيم، ژنتيكي افزايشي مادري، محيطي دائمي مادري، كوواريانس اثر ژنتيكي افزايشي مستقيم و مادري و تركيبات مختلف اين آثار بود. بر اساس نتايج اين پژوهش وزن هاي بدن از تولد تا ۳5 روزگي در ماده ها بيشتر از نرها بود و اثر نوع تلاقي نيز بر صفات وزن بدن معني‌داري شد. بيشترين وزن در نتاج حاصل از تلاقي بلدرچين هاي نر و ماده وحشي و كمترين وزن در نتاج بلدرچين هاي سفيد مشاهده شد. همچنين وزن بدن در بلدرچين هاي حاصل از نوبت‌هاي جوجه كشي مختلف، متفاوت بود. بر اساس نتايج آزمون كاي مربع، مدل شامل آثار ژنتيكي افزايشي مستقيم، ژنتيكي افزايشي مادري و محيطي دائمي مادري به عنوان مدل مناسب براي ارزيابي ژنتيكي وزن تولد در نظر گرفته شد. بر پايه اين مدل، وراثت‏پذيري مستقيم (h^2a)، وراثت‏پذيري مادري (h^2m) و نسبت واريانس محيطي دائمي مادري به واريانس فنوتيپي (c^2) اين صفت، به ترتيب 0/01±0/13، 0/01±0/48 و 0/01±0/06 برآورد گرديد. براي ساير صفات مرتبط با وزن بدن، مدل ساده كه تنها شامل اثر ژنتيكي افزايشي مستقيم پرنده بود، به‌عنوان مدل مناسب انتخاب شد. وراثت‌پذيري مستقيم براي صفات وزن بدن از 7 تا 35 روزگي در دامنه اي از 0/29 تا 0/39 بود. نتايج تحقيق حاضر نشان داد كه اثرات مادري تنها بر وزن تولد بلدرچين‌ها معني‌داري بوده و در سنين بالاتر ژن هاي خود پرنده سهم اصلي را در بروز صفات مرتبط با وزن ايفا مي‌كنند.