پديد آورندگان :
نادري روشناوند، ابوالقاسم دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي - گروه مديريت آموزشي , عزتي، ميترا دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي , دين محمدي، مصطفي دانشگاه زنجان - دانشكده علوم انساني - گروه اقتصاد , فتح تبار فيروزجائي، كاظم دانشگاه تهران - دانشكده روان شناسي و علوم تربيتي - گروه مديريت و برنامه ريزي آموزشي
كليدواژه :
الگوهاي تصميمگيري , تصميمات مالي , سامانه تصميميار , سامانه تصميميار مالي , دانشگاه
چكيده فارسي :
يكي از ويژگيهاي عصر حاضر گستره فناوري اطلاعات و ارتباطات در كليه فعاليتهاي دانشگاهي از جمله تصميمات مالي است. يكي از نمودهاي واقعي استفاده از فناوري در تصميمات مالي، سامانه تصميم يار مالي است. در همين راستا پژوهش حاضر با هدف ارائه الگويي براي طراحي سامانه تصميميار مالي و قابليت هاي آن در دانشگاه انجام شده است. لذا براي شناسايي و احصاي قابليتها و ابعاد و اجزاي اصلي سامانه تصميميار مالي در دانشگاه از روش توصيفي و مصاحبه با خبرگان استفاده شده است. مشاركت كنندگان بالقوه در پژوهش حاضر صاحب نظران و خبرگان علمي- اجرايي در حوزه اقتصاد آموزش عالي، تصميم گيران مالي در دانشگاه و متخصصان فناوري اطلاعات بوده اند كه به روش نمونه گيري هدفمند و رويكرد گلوله برفي انتخاب شده اند. دادهها و اطلاعات حاصله به روش كدگذاري سه مرحله اي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. يافته ها نيز با استفاده از رويكرد تطابق همگوني يافته ها مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج حاصل از تحليل نظرات نشان مي دهند كه سامانه تصميم يار مالي مي تواند در تمام سطوح تصميم گيري بويژه در تصميمات راهبردي مالي، بهينه سازي فرايند تصميمات مالي، مديريت صحيح و تخصيص بهينه منابع مالي، استفاده موثر، دقيق و كارا از منابع مالي و رفع محدوديت هاي انساني در تصميمات؛ ارزيابي بار مالي فعاليتها، يكپارچه سازي نظام تصميم گيري مالي، افزايش كارايي، اثربخشي و ارتقاي كيفيت تصميمات مالي و ... به تصميم گيران بطور موثري كمك كند. همچنين اين پژوهش به دنبال شناسايي ابعاد و مولفه هاي ضروري طراحي سامانه تصميم يار مالي در دانشگاه بوده كه در اين رابطه پايگاه داده، انباره داده، پايگاه الگو، پايگاه دانش، موتور استنتاج و ابزارهاي تحليلي، داشبوردها، تسهيلات توضيح دهندگي، امكانات گرافيكي، رابط كاربر و كاربر مورد تاكيد قرار گرفته اند. بنابراين، با توجه به قابليت هاي سامانه تصميم يار مالي در اتقاي اثربخشي و كيفيت تصميمات مالي، طراحي و بكارگيري آن در تصميمات راهبردي مالي بويژه در بودجه ريزي، برنامه ريزي (مالي و آموزشي) و مديريت مالي ضروري است.
چكيده لاتين :
One of the characteristics of the modern era is the range of Information and Communication Technology in all academic activities including financial decision-making process. One of the real instances of applying information and communication technology in financial decision making, is using financial decision support application. In this regard, the current research has been carried out to provide a model for designing financial decision-making support application in universities. Thus, in order to identify and consider the capabilities, dimensions and the major elements of financial decision support applications in universities, descriptive method is applied in this research. The present research population includes scientific and executive specialists in higher-education economics, financial decision makers in universities and information technology specialists. Findings from the analysis of opinions indicate that financial decision support application can help the decision makers effectively in all levels of decision making, especially in financial strategic decisions, optimizing the process of financial decisions, proper financial management, optimal allocation of financial resources, effective, accurate and efficient use of financial resources, abolishing human limitations in decision making, evaluating the financial burden of activities, plans and projects, prioritization, integrated approach of decision-making system, increasing efficiency, effectiveness and improvement of financial decision quality, etc. this research is also seeking for identifying the essential dimensions and elements of designing a financial decision support application in universities. To this end, the researchers have emphasized data base, data warehouse, model database, knowledge base, inference engine, analysis tools, dashboards, explanatory materials and facilities, graphic features, user interference and the users.