زن در آيينۀ رمان مقايسۀ نقش زنان در سه رمان فارسي چراغ‌ها را من خاموش مي‌كنم، نگران نباش و بي‌بي شهرزاد

زنان و مسائل آن‌ها از موضوعات مهم در جامعه‌ي امروز است. هدف از نگارش اين مقاله، بررسي نگاه زنانِ نويسنده به موقعيت زن در جامعه‌ي ايراني است. اهميت و ضرورت اين پژوهش در اين است كه مي‌توان به جايگاه زنان در دوره‌ي معاصر از نگاه خود زنان پي‌برد. اين تحقيق و بررسي در سه رمان مشهور فارسي انجام شده است؛ رمان‌‌هاي: «چراغ‌ها را من خاموش مي‌كنم» اثر زويا پيرزاد (1380)، «بي‌بي شهرزاد» از شيوا ارسطويي(1383) و «نگران نباش» نوشته‌ي مهسا محب‌علي(1387). در ميانِ اين سه بانوي نويسنده، زويا پيرزاد موقعيت زن را در دهه‌ي چهل شمسي به تصوير كشيده و نشان داده كه اين دهه آغازِ دست‌يابي زن ايراني به هويت و فرديت است. شيوا ارسطويي در رمان بي‌بي شهرزاد، موضوع مردسالاري را در تاريخ معاصر ايران مورد توجه قرار داده و با استفاده از شيوه‌ي گذشته‌نگري و نماد‌پردازي، اين امر را به كل تاريخ جامعه‌ي ايراني مربوط دانسته است. مهسا محب‌علي نيز در رمان نگران نباش، برخي از معضلات اجتماعي را كه زن در دوره‌ي معاصر به آن‌ها گرفتار شده نشان مي‌دهد.