بررسي رابطه ميزان سازگاري زناشويي و نشاط زنان متاهل تبريز

نشاط نيز يكي از ضروري‌ترين خواسته‌هاي فطري و نيازهاي رواني انسان و سازگاري زناشويي به عنوان يكي از مهم ترين عوامل اثر گذار بر عملكرد خانواده به شمار مي‌رود . اين پژوهش با هدف تعيين رابطه ميزان سازگاري زناشويي و نشاط زنان متاهل منطقه چهار تبريز انجام گرفت . روش تحقيق ، پيمايش و ابزار جمع آوري داده ها ، پرسشنامه هاي استاندارد بودند . جامعه آماري زنان متاهل ساكن شهر تبريز بودند كه تعداد 205 نمونه به روش تصادفي سيستماتيك انتخاب شد . داده هاي جمع آوري شده نشان داد كه ميانگين ميزان سازگاري زناشوئي 57.04 درصد و ميانگين نشاط 59.17 درصد بود . آزمون هاي معني داري نشان دادند كه بين ميزان سازگاري زناشويي (وابعاد چهارگانه آن ) و نشاط زنان متاهل منطقه چهار شهر تبريز رابطه معني دار مستقيم وجود دارد . هرقدر سازگاري زناشويي بيشتر باشد به همان اندازه ميزان نيز نشاط بيشتر است . نشاط زمينه اي براي رشد رواني و اجتماعي زوجين و بهبود روابط زناشويي و مقابله با فشارهاي رواني و اجتماعي مي باشد.