اعتباريابي مقدماتي مقياس شايستگي اجتماعي ادراك شده در دانش‌آموزان دختر دوره متوسطه دوم

مقدمه و هدف: شايستگي اجتماعي ظرفيتي براي برقراري روابط اجتماعي، رسيدن به اهداف اجتماعي و حفظ روابط مثبت با ديگران در همة موقعيت‌ها و زمان‌ها است. با توجه به اهميت ارتقاي شايستگي اجتماعي در كودكان و نوجوانان، داشتن ابزاري سودمند براي ارزيابي شايستگي اجتماعي ضرورت دارد. پژوهش حاضر با هدف اعتباريابي مقدماتي مقياس شايستگي اجتماعي ‌ادراك‌شده آندرسون ـ بوچر و همكاران در دانش آموزان دختر ايراني انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه 518 نفر از دانش آموزان دختر پايه دهم دوره متوسطه دوم با روش نمونه‌گيري خوشه‌اي انتخاب شدند و مقياس شايستگي اجتماعي ادراك‌شده را تكميل كردند.  براي سنجش روايي مقياس از روش تحليل عاملي تأييدي و روايي همگرا و براي بررسي پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ استفاده شد. يافته ها: نتايج تحليل عاملي تأييدي با استفاده از نرم‌افزار آماري ايموس ساختار تك عاملي مقياس را تأييد كرد. همبستگي بين مقياس شايستگي اجتماعي ادراك‌شده با نمره هاي شايستگي هيجاني و حمايت همسالان به صورت مثبت و به لحاظ آماري معني‌دار بود اين نتايج روايي همگراي مقياس را نشان مي دهند. همچنين ضريب آلفاي كرونباخ براي نمرۀ كل مقياس در حد مطلوب به دست آمد. بحث و نتيجه گيري: در مجموع مي توان گفت كه مقياس شايستگي اجتماعي ادراك‌شده براي سنجش شايستگي اجتماعي دانش آموزان دختر ايراني ابزاري معتبر است و مي توان از آن در پژوهش هاي روان شناختي استفاده كرد