ارائه مدل پيش بيني تعداد تصادفات حمل و نقل كالا مشتمل بر فوتي و جرحي با استفاده از برنامه ريزي ژنتيك

امروزه به دليل اهميت يافتن حمل‌ونقل در كشورهاي رو به توسعه، پرداختن به مباحث مرتبط با برنامه‌ريزي ايمني حمل‌ونقل نيز اهميت زيادي پيداكرده است. يكي از موضوعات مهم در مبحث برنامه‌ريزي ايمني، همگام‌سازي برنامه‌ريزي ايمني با مراحل برنامه‌ريزي حمل‌ونقل است و پيش‌بيني تصادفات در مقياس كلان از مؤلفه‌هاي آن به شمار مي‌رود. هدف از انجام اين پژوهش ارائه يك مدل رياضي براي پيش‌بيني تعداد تصادفات شديد حمل‌ونقل جاده‌اي كالا هم گام با برنامه‌ريزي حمل‌ونقل و تعيين مناسب‌ترين مرحله برنامه‌ريزي براي ساخت مدل‌هاي پيش‌بيني تصادفات در سطح كلان است. در اين مقاله با بررسي عوامل اثرگذار بر تصادفات، مدل كلان با استفاده از روش برنامه‌ريزي ژنتيك ارائه‌شده است. به اين منظور از اطلاعات سال‌هاي 1390 تا 1393 به‌عنوان داده‌هاي پايه و از آمار سال 1394 براي اعتبارسنجي مدل استفاده‌شده است و بر اساس داده‌هاي هريك از مراحل برنامه‌ريزي، مدل‌هاي جداگانه‌اي ساخته‌شده و پس از مقايسه بين آن‌ها مدل مبتني بر متغيرهاي توليد سفر به‌عنوان مدل بهينه شناسايي و انتخاب‌شده است. نتايج نشان داده است از بين داده‌هاي چهارگانه متناظر با مراحل برنامه‌ريزي حمل‌ونقل، متغيرهاي مرحله توليد سفر مناسب‌ترين گروه داده‌ها براي ساخت مدل پيش‌بيني تصادفات حمل‌ونقل جاده‌اي كالا در سطح كلان هستند.