استحكام نهايي ورق تقويت شده تحت خوردگي حفره‌اي و ترك مورب تحت فشار تك سويه

يك سازه در طول عمر خود دچار عيوبي مي شود كه نقش آن ها در استحكام سازه اي مي بايستي مورد بررسي قرار گيرد. از جمله اين عيوب سازه اي ترك هاي سازه اي و خوردگي مي باشد كه در اثر عوامل مختلف به وجود مي آيند و گسترش مي يابند. پيش بيني استحكام نهايي ورق هاي خورده شده و داراي ترك يك موضوع مهم براي تخمين عمر سازه ها مي باشد. در اين مطالعه از روش غيرخطي اجزاي محدود (FEM) براي تحليل استحكام نهايي ورق فولادي تقويت شده با خوردگي حفر ه اي و ترك پرداخته شده است. پارامتر هاي موثر شامل طول ترك، زاويه ترك، چگالي خوردگي حفره اي و تعداد حفره ها مي باشند. نتايج نشان داده مي شود كه استحكام نهايي با افزايش طول ترك و افزايش زاويه ترك نسبت به لبه بارگذاري شده، كاهش مي يابد. كاهش استحكام نهايي در ورق متوسط به DOP و تعداد حفره بستگي دارد. همچنين در تاثير همزمان اين عيوب، كاهش استحكام نهايي ورق منجر به قانون جمع آثار نمي گردد.