فضاي واكه‌اي در كودكان داراي شكاف كام و لب ترميم‌شده و مقايسه آن با كودكان داراي مجراي گفتار طبيعي

شكاف كام و لب نوعي ناهنجاري مادرزادي در سقف دهان و لب بالا است و موجب ايجاد اختلال در دستگاه گفتار مي‌شود. نوشتار پيش رو با هدف بررسي فضاي واكه‌اي در كودكان داراي شكاف كام و لب ترميم‌شده و كودكان داراي مجراي گفتار طبيعي با توجّه به متغيّرهاي بيماري و واك‌داري، واكه‌هاي زبان فارسي را در كلماتي با الگوي CVC بررسي كرده ‌است. اين كلمات به وسيله‌ دوازده شركت‌كننده (شش كودك داراي شكاف كام و لب ترميم‌شده و شش كودك سالم) خوانده شد و با استفاده از نرم‌افزار پرت ضبط شد؛ سپس، مقادير بسامد سازه‌هاي اوّل و دوم اندازه‌گيري و تجزيه و تحليل آماري شد. نتايج نشان داد كه بيماري بر بسامد سازه‌ اوّل واكه‌هاي [æ, e, u] و بسامد سازه‌ دوم واكه‌هاي [æ, ɒ, o, u] و واك‌داري بر بسامد سازه‌ اوّل واكه‌هاي [æ] و [e] تأثير معناداري دارد؛ همچنين نتايج نشان ‌داد كه فضاي واكه‌اي در كودكان بيمار ‌پيشين‌تر و افتاده‌تر از فضاي واكه‌اي در كودكان سالم است و فضاي واكه‌اي در محيط واك‌دار متفاوت از محيط بي‌واك است.