بررسي تاثير ميراگر تسليمي TADAS در سازه هاي فولادي كوتاه و متوسط مرتبه تحت زلزله حوزه دور و نزديك گسل

زلزله يكي از آشناترين پديده هاي طبيعي است كه به دليل عدم امكان پيش بيني زمان وقوع و پيشگيري از زمين لرزه به دنبال خود خسارات جاني و مالي بسياري را به همراه دارد و ايران با ساختار ويژه لرزه‌زمين ساخت، وجود گسل‌هاي فعال و لرزه‌خيزي زياد در زمره مناطق با خطر بالاي زلزله در جهان قرار دارد. يكي از ابزارهاي كنترل رفتار سازه استفاده از ميراكننده ها است. ميراگرهاي تسليمي براي مستهلك كردن انرژي از سرعت و جابجايي نسبي طبقات قاب در سازه ها استفاده مي كنند. در اين مقاله براي درك بهتر از تاثير تعداد طبقات و تعداد دهانه ها در رفتار لرزه اي ميراگرها، سازه ها در 16 حالت شامل، چهار مدل سازه‌اي با تعداد طبقات و دهانه هاي متفاوت (4 طبقه تك دهانه، 4 طبقه سه دهانه، 2 طبقه تك دهانه، 2 طبقه سه دهانه) در دو حالت با ميراگر TADAS و بدون ميراگر بررسي شدند. سازه ها در نرم افزار sap به صورت كاملاً غير خطي و تحت دو مجموعه 7تايي ركورد دور از گسل و نزديك گسل تحليل ديناميكي غيرخطي گرديدند. نتايج نشان مي دهد كه وجود اين نوع ميراگر پاسخ هاي سازه شامل دريفت و برش در حالت دور از گسل به ترتيب به ميزان 20.85 و21.12درصد و در حالت نزديك گسل به ميزان 23.30و 26.84درصد كاهش مي دهد.