مطالعه اثر مودهاي بالاي سازه بر نيازهاي لرزه اي تيغه هاي آجري مجوف

مشاهدات از زلزله‌هاي گذشته در ساختمان‌هاي بتن مسلح نشان مي‌دهد كه تيغه‌هاي جداكننده بنايي مي‌توانند زندگي ساكنان را به خطر انداخته و منجر به آسيب و زيان قابل توجهي شوند. اكثر آئين‌نامه‌هاي كنوني، اثرات غيرخطي و مودهاي بالاتر سازه و رفتار سه بعدي تيغه‌ها را بر روي نيازهاي لرزه‌اي خارج از صفحه اين اجزا به طور همزمان در نظر نمي‌گيرند و هدف اصلي اين پژوهش بررسي اثر اين موارد به صورت توأم مي‌باشد. در اين تحقيق عملكرد لرزه‌اي تيغه‌هاي ساخته شده از آجر مجوف و مستقر در طبقات مختلف ساختمان‌هاي 3، 7 و 11 طبقه با قابهاي سه بعدي خمشي بتن مسلح ويژه و تحت تاثير مجموعه‌اي از 7 زلزله مناسب مورد ارزيابي قرار گرفته است. از برنامه اجزاي محدود‌ OpenSees جهت تحليل غيرخطي تاريخچه پاسخ لرزه‌اي استفاده شده است. براي هر نمونه، ميانگين حداكثر پاسخ‌هاي تيغه ناشي از تحريك‌هاي لرزه‌اي محاسبه و اين نيروهاي حاصل از تحليل، كه بعضي از آنها با نتايج مطالعات موجود صحت سنجي شده‌اند، با مقادير آئين‌نامه مقايسه شدند. نتايج نشان مي‌دهد كه در اكثر نمونه‌ها به علت تاثير مودهاي بالاتر سازه‌ها، نيازهاي لرزه‌اي تحليلي تيغه‌هاي واقع در نيمه پاييني بيشتر از مقادير حاصل از ضوابط آئين‌نامه بوده و حداكثر آنها حتي تا 1.54 برابر مقدار محاسبه شده بر اساس آئين‌نامه مي‌باشد. ضوابط آئين‌نامه براي تيغه‌هاي واقع در نيمه فوقاني ساختمان‌ها به صورت محافظه كارانه مي‌باشند.