مدلسازي و بررسي رفتار ستونهاي مركب فولادي بتني دوجداره با جداره داخلي دايره اي و جداره خارجي شش ضلعي

نوع جديدي از ستونهاي پر شده با بتن به صورت دوجداره مزيتهاي بهتري در ساخت پايه هاي پل و ساختمانهاي خاص از جمله چگونگي اتصال چندين تير( حداكثر 6 تير) به ستون مورد نظر واقع در مركز ساختمان دارد.  در اين پژوهش به شبيه‌سازي 27 نمونه ستون مركب دوجداره فولادي با جداره‌ي داخلي دايره‌اي و جداره‌ي خارجي شش ضلعي، به روش اجز‌اي محدود و به كمك نرم افزار آباكوس پرداخته شده است. اثر تعدادي از پارامترهاي موثر در رفتار ستون‌هاي مركب شامل: ارتفاع ستون، نسبت بعد به ضخامت جداره‌ي فولادي خارجي، نسبت قطر به ضخامت جداره‌ي فولادي داخلي و برون محوري در نظر گرفته شد. بارگذاري اعمالي به هر يك از نمونه‌ها به‌صورت محوري فشاري و به‌صورت كنترل جابجايي انجام گرفت. نتايج حاصل شده از پارامترهاي مورد بررسي نشان داد كه با وجود اينكه در آيين‌نامه‌هاي مختلف وقتي كه نسبت برون محوري به قطر افزايش مي‌يابد از ميزان محصور شدگي كم مي گردد، اما در مقاطع دولايه زماني كه اين محدوده در بين فضاي دو لوله قرار گيرد به دليل فشار لوله داخلي به بتن، ميزان محصور شدگي را حفظ مي كند. همچنين درصد افزايش مقاومت سازه وابسته به ارتفاع سازه و برون محوري و نسبت بعد به ضخامت خارجي مي باشد. ميزان كاهش مقاومت نهايي محوري سازه با افزايش نسبي 50 درصدي در ارتفاع ستون و نسبت قطر به ضخامت ثابت، كاهشي بين 1 تا 15 درصد را به همراه دارد. با ثابت ماندن نسبت قطر به ضخامت داخلي و برون محوري و ارتفاع، تاثير نسبت بعد به ضخامت خارجي بسيار بيشتر از سه پارامتر ديگر مي باشد. با ثابت ماندن ارتفاع و افزايش نسبت بعد به ضخامت خارجي مود چروك شدگي نيز در ستون دولايه ايجاد شده است