بررسي آزمايشگاهي تاثير استفاده از ريزدانه و پودر دولوميت به صورت مجزا بر خواص فيزيكي بتن متخلخل

استفاده از سيستم بتن متخلخل در مناطق شهري به عنوان يك رويكرد مديريتي نوين و كاربردي در هنگام بارندگي مي‌تواند با خروج و انتقال سريع رواناب سطحي، از مشكلاتي كه در پي خواهد داشت جلوگيري نمايد. در اين تحقيق تاثير جايگزين كردن كاني معدني دولوميت در دو حالت ريزدانه و پودر، به ترتيب به عنوان بخشي از سنگدانه مصرفي و در تيمارهاي ديگر به عنوان بخشي از سيمان مصرفي، بر روي خواص سازه اي بتن متخلخل بررسي شده است.به منظور استفاده از بتن متخلخل در سيستم مديريت رواناب شهري، بايد مقاومت فشاري و تخلخل مناسب مد نظر قرارگيرد. جهت انجام آزمايش‌‌هاي سازه اي دو سري نمونه ساخته شده است. نمونه‌هاي 15×15×15 سانتي‌متر براي آزمايش مقاومت فشاري و نمونه‌هايي با ابعاد 10×10×10 سانتي‌متر جهت مشخص شدن درصد تخلخل ساخته شد. تحليل هاي آماري نتايج آزمايشگاهي با استفاده از نرم افزار SPSS انجام گرفت. برطبق نتايج بدست آمده جايگزين كردن پودر دولوميت به جاي سيمان تاثير قابل ملاحظه اي روي مقاومت فشاري و تخلخل نداشته است. از طرف ديگر استفاده از ريزدانه دولوميت تاحد بسيار خوبي مقاومت فشاري را بهبود داده است. در نمونه هايي كه 10٪ ريزدانه جايگزين شده است علاوه بر افزايش مقاومت فشاري، افزايش تخلخل به دليل ماكانيزم قرار گيري ذرات حاصل شد. همچنين افزودن 30٪ ريزدانه، مقاومت فشاري را 162٪ افزايش داده است. اين درحالي است كه درصد تخلخل با كاهش شديد مواجه شد.