ارزيابي زمان گيرش و مقاومت فشاري خمير ژئوپليمر حاوي سرباره كوره آهنگدازي و زئوليت

از آنجا كه توليد سيمان پرتلند فرآيند بسيار انرژي بري است و آثار مخرب زيست محيطي به همراه دارد، محققين همواره در صدد يافتن راهكاري براي كاهش مضرات و بهينه سازي اين فرآيند مي باشند. ژئوپليمرها از جمله موادي هستند كه جهت جايگزيني سيمان در بتن مورد استفاده قرار مي گيرند. ژئوپليمر از تركيب يك يا چند ماده پايه كه حاوي آلومينوسيليكات است با فعال ساز قليايي حاصل مي شود.اين بررسي به منظور ارزيابي زمان گيرش و مقاومت فشاري خمير ژئوپليمري بر پايه سرباره كوره آهنگدازي و زئوليت انجام گرفته است. بدين منظور اندازه گيري زمان گيرش خمير ژئوپليمر بر پايه سرباره كوره آهنگدازي و زئوليت فعال سازي شده با هيدروكسيد سديم 6، 8، 10 و 12 مولار و سيليكات سديم با مدول سيليكاتي 2 انجام شد. در مرحله بعد مقاومت فشاري نمونه هاي خمير ژئوپليمري عمل آوري شده در دماي محيط آزمايشگاه و نيز دماي 60 درجه سانتي گراد اندازه گيري شد.نتايج نشان داد كه افزايش غلظت هيدروكسيد سديم زمان گيرش را افزايش مي دهد، همچنين مقاومت فشاري نمونه خمير ژئوپليمر حاوي سرباره و زئوليت با بالارفتن غلظت هيدروكسيد سديم افزايش يافته است. نمونه هاي خمير بر پايه سرباره با بالا رفتن غلظت هيدروكسيد سديم در غلظت هاي 6، 8 و 10 مولار با افزايش مقاومت فشاري مواجه شدند اما با افزايش غلظت هيدروكسيد سديم به 12 مولار مقاومت فشاري كاهش يافته است. همچنين با بالارفتن درصد جايگزيني زئوليت در ماده پايه زمان گيرش افزايش و مقاومت فشاري كاهش يافت. نمونه هاي عمل آوري شده در دماي 60 درجه سانتي گراد نيز مقاومت بهتري از خود نشان دادند.