بررسي آزمايشگاهي تاثير روش اختلاط خاك در عمق بر خصوصيات مهندسي خاك رس نرم تثبيت شده با سرباره و آهك

خاك‌هاي رسي نرم عموما داراي تراكم‌پذيري زياد و مقاومت كم بوده و حضور آنها در محل پروژه‌هاي عمراني همواره مشكل آفرين است. يكي از راهكارهاي مفيد براي اصلاح اين نوع خاكها، تثبيت آنها به شيوه‌هاي گوناگون است. در پژوهش پيشرو اثر افزايش عمق بر خصوصيات مهندسي خاك رسي نرم تثبيت‌شده به روش نوين تراش و اختلاط خاك، به صورت آزمايشگاهي شبيه‌سازي شده و مورد تحليل وبررسي قرار گرفته است. به اين منظور ابزار و دستگاه‌هاي لازم جهت ساخت نمونه‌ها و اعمال فشارهاي قائم معادل با اعماق مختلف قرارگيري آنها، طراحي و ساخته شدند و در فرآيند آزمايش‌هاي آزمايشگاهي مورد استفاده قرار گرفتند. همچنين استفاده از دوغابي حاوي مقادير مشخص سرباره كوره آهن گدازي و آهك هيدراته جهت استفاده در اين شيوه جديد، براي اولين بار پيشنهاد شده است. نمونه‌هاي شبيه‌سازي شده به مدت 28 و 56 روز تحت فشارهاي قائم مختلف و شرايط اشباع، عمل‌آوري شدند تا تاثير اين شرايط بر خصوصيات فيزيكي و مكانيكي آنها تعيين شود. نتايج حاصل نشان دادند كه افزايش عمق باعث كاهش رطوبت نمونه‌ها و افزايش وزن مخصوص اشباع، خشك و همچنين بهبود پارامترهاي مقاومتي آنها مي‌شود. همچنين با گذر از عمقي مشخص كه عمق بحراني ناميده شده است، تغييرات ايجاد شده به ويژه در خصوصيات فيزيكي نمونه‌ها ناچيز بوده است.