مطالعه آزمايشگاهي تأﺛﻴﺮ افزودن نانوذرات رس در ﺑﻬﺴﺎزي خصوصيات مقاومتي ﺧﺎك ماسه رس‌دار آﻟﻮده ﺑﻪ گازوئيل

انتشار آلاينده‌هاي نفتي در خاك باعث ايجاد تغيير در ساخت و بافت و ارتباط بين ذرات خاك مي‌‍‌‌شود. اين امر تأثيرات مخربي بر روي ويژگي‌هاي فيزيكي و مكانيكي خاك‌ها مي‌گذارد. در سال‌هاي اخير، بازيابي خواص مهندسي تنزل يافته اين خاك‌ها به منظور استفاده در پروژه‌هاي عمراني يكي از چالش‌هاي پژوهشگران و مهندسان بوده است. در اين مقاله، تأثير افزودن دو نوع نانوذرات رس در بهسازي خواص مكانيكي خاك ماسه رس‌دار آلوده به گازوئيل بررسي شده است. بدين منظور، پس از تعيين خصوصيات پايه‌اي نمونه‌هاي خاك طبيعي، خاك آلوده به 6 و 8 درصد گازوئيل، خاك آلوده تثبيت شده با نانو رس مونت موريلونيت در مقادير )0/5 ،1 ،2 و 3 درصد( و ارگانورس در مقادير (0/3 ،0/5 ،0/7 و 1 درصد)، آزمايش‌هاي تراكم استاندارد و آزمايش مقاومت فشاري محدودنشده در طي دو دوره عمل آوري 7 و 28 روزه بر روي آنها انجام شد. همچنين براي ارزيابي ريزساختار نمونه‌هاي خاك طبيعي، خاك آلوده و خاك آلوده اختلاط يافته با نانو مواد از ميكروسكوپ الكتروني روبشي (SEM )استفاده شد. نتايج آزمايش‌ها نشان داد كه در اثر آلودگي خاك به 6 و 8 درصد گازوئيل، دانسيته خشك حداكثر، مقدار آب بهينه و مقاومت فشاري محدودنشده كاهش مي‌يابد. در ادامه با تثبيت خاك آلوده با استفاده از نانوذرات رس مشخص شد كه افزودن 2 درصد نانورس مونت موريلونيت به خاك آلوده به 6 و 8 درصد گازوئيل سبب دستيابي به بيشترين ميزان افزايش در مقاومت فشاري به ترتيب برابر با 58/07 و 56/45 مي‌گردد. علاوه بر اين، افزودن 0/7 درصد ارگانورس به خاك حاوي 8 درصد گازوئيل، منجر به افزايش 37/56 درصدي در مقاومت فشاري مي‌شود. همچنين مشاهده شد كه افزودن نانورس مونتموريلونيت و ارگانورس به خاك آلوده سبب افزايش مقدار آب بهينه و كاهش دانسيته خشك حداكثر شده و كرنش نهايي در آنها افزايش مي‌يابد. بر اساس نتايج تحقيق حاضر، به‌طور كلي مي‌توان نتيجه‌گيري كرد كه خاك آلوده شده با گازوئيل قابليت بهبود خواص مقاومتي به وسيله نانوذرات را دارد.