بررسي اقتصاد سالمندي و ارائه طرح درس جهت آموزش در دانشگاه‌هاي ايران

Studying the Economics of Aging and Presenting Lesson Plans for Education in Iranian Universities

سالمندي جمعيت، پديده قرن بيست‌و‌يكم است. كاهش باروري، افزايش طول عمر و اميد به زندگي در دوره سالمندي باعث مي‌شود سهم سالمندان از جمعيت در سراسر جهان افزايش يابد. پديده سالمندي جمعيت، كه در تاريخ بشر بي‌سابقه است؛ با تغييرات زيادي در جمعيت و ظرفيت‌ها، سبب ايجاد تغييرات اساسي در زمينه مصرف و پس‌انداز، رشد اقتصادي، هزينه‌هاي دولت، ارزش دارايي‌ها و بازار نيروي كار شده است. بنابراين، نياز به آموزش و تدبيرانديشي در حوزه اقتصادي تغييرات ساختار سني جمعيت است. براي نيل به اين هدف، تجربيات موجود در خصوص آموزش اقتصاد سالمندي در مؤسسات و دانشگاه‌هاي آمريكا بررسي و گردآوري شده است. همچنين جهت بومي‌سازي تجربيات و تطبيق آن‌ها با شرايط ايران، با استفاده از روش پرسشنامه‌اي به نظرسنجي در خصوص ضرورت و نحوه آموزش اقتصاد سالمندي در ايران از محققين و پژوهشگران حوزه سالمندي و اقتصاد پرداخته شده است. در اين مطالعه پس از بررسي تجربه مؤسسات جمعيت‌شناسي و سالمندي در آمريكا و همچنين نظرسنجي از محققين حوزه سالمندي و اقتصاد در دانشگاه‌هاي ايران، طرح درس مربوط به واحد درسي اقتصاد سالمندي به منظور آموزش در مراكز آموزش عالي مطرح مي‌شود. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه ارائه 2 يا 3 واحد درس اقتصاد سالمندي در رشته‌هاي مديريت، اقتصاد، و جامعه‌شناسي درمقاطع كارشناسي و كارشناسي ارشد از ضرورت بالايي برخوردار است.

Objective: Population aging is a 21st century phenomenon. Decreased fertility, increased life expectancy and life expectancy in old age increase the share of the elderly in the population worldwide. The phenomenon of population aging, which is unprecedented in human history, with large changes in population and capacity, has led to fundamental changes in consumption and savings, economic growth, government spending, the value of assets and the labor market. It has been done. Therefore, there is a need for training and deliberation in the economic field of changes in the age structure of the population. Methodology: To achieve this goal, the existing experiences regarding the education of geriatric economics in American institutions and universities have been reviewed and collected. Also, in order to localize the experiences and adapt them to the conditions of Iran, using a questionnaire method, a survey on the necessity and method of teaching aging economics in Iran has been conducted by researchers and researchers in the field of aging and economics. Results: In this study, after examining the experience of demographic and aging institutions in the United States and also a survey of researchers in the field of aging and economics in Iranian universities, the lesson plan related to the course of aging economics for education in higher education centers is proposed. Conclusion: The results of this study indicate that it is very necessary to provide 2 or 3 units of geriatric economics courses in the fields of management, economics, insurance and sociology at the undergraduate and graduate levels.