جايگاه توانمند سازي روستاييان در بهبود مديريت منابع آب

Status of Empowerment of Villagers in Improving Water Resources Management

نماگرهاي وضعيت منابع و مصرف آب در بخش كشاوري، بيانگر عدم تعادل بين عرضه و تقاضاي آب است. به واسطة توانمندسازي، روستاييان بر فعاليت هايشان تسلط بيشتري پيدا مي كنند و با كسب قدرت بالا، كنترل بر منابع آب، ظرفيت سازي و مشاركت فعال، قادرند مسير فعاليتشان را به درستي هدايت كنند. پژوهش حاضر به منظورِ مطالعه جايگاه توانمند سازي روستاييان در مديريت منابع آب و شناخت شاخصهاي موثر در توانمندسازي جهتِ مديريتِ پايدار منابع آب و گروه بندي دهستان هاي شهرستان بر اساس شاخص هاي توانمندي در مديريت آب صورت گرفته است. جامعه آماري پژوهش، روستائيانِ شهرستان پاكدشت مي باشد كه حجم نمونه 381 نفر بدست آمد و به صورت تصادفي ساده توزيع گرديد و از ابزار پرسشنامه جهتِ جمع آوري داده ها استفاده شد. نتيجه بررسي ميانگين رتبه متغيرها نشان دادكه ميانگين تمام رتبه ها بالاتر از حدمتوسط مي باشدكه نشان دهنده وضعيت مطلوب شاخصهاي تحقيق در بين پاسخگويان است. نتيجه آزمون t تك نمونه اي نيز معني داري ميانگين متغيرها را تاييد كرد. به منظور رتبه بندي مولفه ها از ضريب تغييرات استفاده شد كه شاخص كاهش مهاجرت رتبه اول و افزايش عملكرد توليد مزارع ، باغات و گلخانه ها رتبه آخر را كسب كردند. به منظور گروه بندي اثر توانمند سازي بر شاخصها از تكنيك نقطه شكست با استفاده اعداد ضريب تغييرات استفاده شد و در نهايت دهستان ها بر اساس ميزان همگني در مديريت منابع آب با استفاده از تحليل خوشه اي، گروه بندي شدند.

The indicators of the state of water resources and consumption in the agricultural sector indicate the imbalance between supply and demand for water. Through empowerment, Villagers gain more control over their activities and with high power, control over water resources, capacity building and active participation; they are able to properly guide their activities. The present study was conducted to study the position of villager’s empowerment in water resources management and identifying effective indicators in empowerment for sustainable water resources management and grouping of Pakdasht countryside based on water management capability indicators. The statistical population of the study is the villagers of Pakdasht Township. The sample size was 381 and distributed randomly. Data were collected BY using a questionnaire. The result of the review of the average rank of variables showed that the mean of all rankings is higher than the average, which indicates the desired status of research indicators among respondents. The results of one sample t-test also confirmed the mean of the variables. In order to rank components, the coefficient of variation was used that index of decrease of immigration ranked first and production efficiency increase in on farms, gardens and greenhouses ranked the last. In order to group the effect of empowerment on the indices, the fracture technique was used by using coefficient of variation were used and finally, villages were grouped according to the degree of homogeneity in water resource management via cluster analysis.