قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در افغانستان(2020-2001)

فاقد عنوان

براي رسيدن به اهداف بلند علم و دانش، نياز است كه در بخش ‌هاي مختلف، تحقيق و پژوهش صورت گيرد تاراه حل‌ هايي براي بهبود وضعيت جامعه بشري با استفاده از راه كارهاي علمي و پژوهشي ارائه گردد. اين تحقيق به هدف بررسي قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در افغانستان بين سال هاي(2020-2001) تدوين گرديده است. روش تحقيق اين پژوهش، توصيفي - تحليلي و با استفاده از ابزار؛ كتابخانه ها، مجلات علمي، سايت هاي معتبر علمي، پايان نامه ها، مقالات معتبرعلمي مي باشد. مفهوم قدرت نرم يكي از مفاهيم نسبتا مدرن در سطح روابط بين الملل است كه به وضوح در سطح علمي در دهه نود قرن گذشته پديدار گشت تا بر اهميت ابزارهاي غير نظامي در دستيابي به اهداف سياست خارجي تأكيد كند. از زمان تاسيس جمهوري اسلامي ايران درسال 1357موضوع افغانستان يكي ازمسائل و موارد مهم سياست خارجي آن بوده است. افغانستان به عنوان كشوري كه در ساليان اخير موجي از حوادث سياسي و اجتماعي را پشت سر گذاشته و بي ثباتي، نا آرامي و تنش جز لاينفكي از حيات روزمره ي مردمان آن بوده است، داراي وضعيتي خاص در ميان كشور هاي جهان مي باشد. اين كشوربه عنوان يك همسايه هم زبان و هم فرهنگ در دهه هاي گذشته قالب هاي سياسي متعددي به خود ديده است. با اين همه جايگاه واهميت اين كشوردرسياست خارجي ايران يكسان نبوده است بلكه با توجه به تحولات داخلي افغانستان، منطقه اي وبين المللي دستخوش تغييرشده است. در اين مقاله تلاش بر آن است تا قدرت نرم را به شكل عمومي و و قدرت نرم ايران در افغانستان به شكل خاص موردبحث و بررسي قرارگيرد و به اين سوال پاسخ داده شود كه چگونه قدرت نرم جمهوري اسلامي ايران در افغانستان طي سال هاي 2001-2020 تاثير گذاشته است؟ درآخرهم دورنمايى از چشم انداز آينده روابط ايران و افغانستان رامورد مطالعه و بررسى قرار خواهيم داد.

not abstract