مطالعۀ تطبيقي آسيب‌پذيري بافت جديد و قديمي شهر اروميه در برابر حملات هوايي از منظر پدافند غيرعامل

تحليل ‌ميزان ‌و ‌چگونگي آسيب‌پذيري ‌بافت‌‌هاي‌ ‌شهري‌ به ‌‌برنامه‌ريزان‌‌ و ‌مديران ‌‌شهري ‌در ‌‌تصميم‌گيري‌هاي ‌مناسب ‌و ‌انتخاب راه حل‌‌هاي‌ كنترل‌ و ‌مقابل ‌با ‌مخاطرات‌ احتمالي‌كمك ‌مؤثري ‌مي‌كند. بنابراين در تحقيق حاضر ميزان آسيب‌پذيري در بافت جديد (منطقۀ يك) و قديمي (منطقۀ چهار) شهر اروميه بر اساس شاخص‌هاي پدافند غيرعامل در حملات هوايي ارزيابي تطبيقي مي‌شود. براي رسيدن به هدف، پس از مطالعۀ منابع مرتبط، تعداد 10 شاخص از بين عوامل مختلف تأثيرگذار براي رسيدن به خروجي تحقيق انتخاب شده است. به منظور انجام تحليل‌هاي مكاني، ابتدا لايه‌هاي اطلاعاتي شاخص‌ها در نرم‌افزار سيستم اطلاعات جغرافيايي رقومي‌سازي و آماده گرديده و درنهايت ضريب اهميت محاسبه‌شده از روش فرايند تحليل سلسله‌مراتبي در هريك از شاخص‌ها ضرب و هم‌پوشاني شده است. در بافت جديد 23٪ از محدوده در پهنۀ آسيب‌پذيري خيلي كم، 29٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري كم، 39٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري متوسط، 8٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري زياد، و 1٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري خيلي زياد واقع شده و در بافت قديم 11٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري خيلي كم، 39٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري كم، 43٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري متوسط، 6٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري زياد، و 1٪ در پهنۀ آسيب‌پذيري خيلي زياد واقع شده است. نتايج به‌دست‌آمده از سنجش آسيب‌پذيري بافت جديد و قديمي شهر اروميه، كه به‌ترتيب شامل مناطق يك و چهار است، نشان مي‌دهد كه ميزان آسيب‌پذيري در بافت قديم نسبت به بافت جديد بيشتر است.