تأثير سياست كاهش يارانه آب آبياري بر تقاضاي آب كشاورزان و سطح زيركشت محصولات زراعي

بخش كشاورزي بزرگ‌ترين مصرف كننده آب در كشور است كه با توجه به خشكسالي هاي دهه هاي اخير، امنيت غذايي و مديريت صحيح منابع آب از اهميت ويژه اي برخوردار است؛ بنابراين، ارائه روش هاي صحيح مديريتي براي صرفه جويي مصرف آب و كاهش خسارات ذخاير آبي ضروري است. بدين منظور، براي مصرف بهينه اين نهاده از سياست كاهش يارانه آب آبياري كشاورزي بخش مركزي شهرستان بافت با استفاده از مدل برنامه ريزي رياضي مثبت استفاده شد. داده هاي تحقيق با به‌كارگيري روش نمونه گيري تصادفي با تكميل 150 پرسشنامه و داده هاي اداره جهاد كشاورزي شهرستان بافت براي سال زراعي 98-97 گردآوري شد و براي تخمين داده هاي (مانند سطح زير كشت، نهاده آب و عملكرد) محصولات زراعي منطقه از نرم‌افزار گمز استفاده شد. نتايج نشان داد كه با افزايش قيمت نهاده آب آبياري سطح زير كشت محصولات جو و گندم با شيب تند و محصول يونجه با شيب ملايم كاهشي مي شوند و سطح زير كشت محصول ارزن افزايش پيدا مي كند. همچنين، درآمد ناخالص و مصرف آب آبياري منطقه تحت اعمال سياست هاي كاهش يارانه آب كاهش پيدا مي كند. الگوي كشت كشاورزان به نفع محصولاتي كه ميزان درآمد بيشتري را به ازاي هر واحد آب مصرفي توليد مي كنند، تغيير مي كند. ازاين‌رو، در اولويت قرار دادن سياست كاهش يارانه آب آبياري، در تصميم گيري و برنامه هاي سياستي به‌عنوان راهبردي مناسب و كاربردي جهت افزايش ذخاير منابع آبي منطقه توصيه مي شود.