طراحي الگوي به‌كارگيري ظرفيت صنايع فرهنگي در اقتصاد مقاومتي

Designing a Model for Utilizing the Capacity of Cultural Industries in Resistive Economy

هدف اين پژوهش، طراحي الگوي به‌كارگيري ظرفيت صنايع فرهنگي در اقتصاد مقاومتي است. مؤلفه‌هاي تحقيق در بخش اقتصاد مقاومتي، عمدتاً با استناد به بيانات رهبري انقلاب بوده است. بدين منظور، پس از مطالعة مباني نظري تحقيق، شاخص‌هاي اقتصاد مقاومتي شناسايي و تدوين شده و براي تأييد در اختيار نخبگان قرار گرفت. در بخش صنايع فرهنگي، با توجه به تعدد شاخه‌هاي مختلف صنايع فرهنگي و محدوديت‌هاي تحقيق، پنج متغير و هفده شاخص، كه امروزه نقش اساسي در فرهنگ‌سازي و رشد اقتصادي جوامع دارند، انتخاب شدند و مورد تأييد قرار گرفتند كه عبارت‌اند از: رسانه‌ها، گردشگري، ميراث فرهنگي، صنايع دستي و بازي‌هاي رايانه‌اي. روش تحقيق در اين پژوهش، پيمايشي، توصيفي و تحليلي است. روش‌شناسي تحقيق، تركيبي است كه در بخش كيفي از طريق مباني نظري تحقيق و با مشاركت پنج نفر از متخصصان حوزة فرهنگ و اقتصاد به‌عنوان اعضاي پانل، به روش (ISM و MICMAC)، الگو‌سازي ساختاري تفسيري در مورد مباحث اقتصاد مقاومتي و صنايع فرهنگي انجام شد؛ و در بخش كمّي با استفاده از نتايج حاصل از 35 پرسش‌نامه، ميانگين تأثير مؤلفه‌هاي صنعت فرهنگ بر اقتصاد مقاومتي سنجيده شد. نتايج تحقيق نشان مي‌دهد، دو مؤلفة مردمي كردن اقتصاد و اقتصاد دانش‌بنيان، تأثيرگذارترين مؤلفه‌هاي اقتصاد مقاومتي هستند. در بخش صنعت فرهنگ نيز دو مؤلفة گفتمان‌سازي اقتصاد مقاومتي و بهره‌گيري از اقتصاد دانش‌بنيان، از مؤثرترين مؤلفه‌هاي صنعت فرهنگ‌اند.

This paper seeks to design a model for utilizing the capacity of cultural industries in a resistive economy. The components of research in the field of resistance economics have been mainly based on the views of the Supreme Leader of the Islamic Revolution. Studying the theoretical foundations of the research, to this end, the indicators of resistive economics were identified and developed and provided to the elites for approval. In the field of cultural industries, according to the multiplicity of different branches of cultural industries and research limitations, five variables and seventeen indicators, which today play a key role in the culture and economic growth of societies, were selected and approved including media, tourism, cultural heritage, handicrafts and computer games. The research method in is survey, descriptive and analytical method. Research methodology is a combination that in the qualitative part through the theoretical foundations of research and with the participation of five experts in the field of culture and economics as panel members, using the method (ISM and MicMac), interpretive structural modeling on resistive economics and cultural industries has performed. Using the results of 35 questionnaires, in the quantitative part, the average effect of the components of the culture industry on the resistance economy was measured. The results show that in the desired pattern of development of cultural industries in the resistive economy, discourse making using media products, strengthening of knowledge-based cultural industries such as computer games, tourism, cultural heritage and handicrafts, respectively, should be prioritized.