عنوان مقاله :
سياست خارجي و نبود اجماع پايدار داخلي: تحليل رمزگان عملياتي برجام
عنوان به زبان ديگر :
Foreign Policy and lack of stable Consensus in domestic politics: Operational coding analysis of JCPOA
پديد آورندگان :
مسعودي، حيدرعلي دانشگاه شهيد بهشتي - گروه علوم سياسي , شرفي صدرآبادي، مهران دانشگاه شهيد بهشتي
كليدواژه :
اجماع داخلي , سياست خارجي , رمزگان عملياتي , قدرتهاي بزرگ , برجام
چكيده فارسي :
يكي از نقاط عطف بروز اختلافات فكري درباره مسائل سياست خارجي زماني است كه كشورها در پي حل‌وفصل مسائل بين‌المللي خود از طريق توافق هاي دوجانبه يا چندجانبه بين‌المللي هستند. برجام به‌عنوان توافق چندجانبه ايران با كشورهاي 1+5 براي حل‌وفصل بحران هسته‌اي، عامل بروز و تشديد اختلاف‌نظرهاي داخلي در ايران بوده است؛ به‌گونه‌اي كه با گذشت چندين سال، همچنان اين اختلاف ها بر سپهر سياسي ايران سايه افكنده است. تلاش اين مقاله معطوف به بررسي چالش ها و بازدارنده هاي اجماع‌سازي داخلي درباره مسائل سياست خارجي در جمهوري اسلامي ايران است. بر اين اساس، با تمركز بر تجربه برجام و با استفاده از تحليل رمزگان عملياتي، در پي تحليل سازه‌هاي ادراكي نخبگان سياسي درباره برجام در مقطع زماني پيش و پس از خروج آمريكا از آن است. يافته‌هاي مقاله نشان مي‌دهد كه ساختار ادراكي مناسب و كارآمدي براي اجماع‌سازي پايدار در حوزه سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران ميان سه طيف نخبگان تعامل‌گرا، ضدهژمون و تاب‌خورنده وجود ندارد.
چكيده لاتين :
Foreign policy is one of the most controversial areas of governance. The complexity,
fluidity, and sensitivity of issues and multiple actors involved make it hard to create
and maintain a stable consensus on foreign policy. Different models of consensusbuilding
have been applied in the different political systems. Concluding a multilateral
or bilateral agreement with other countries can be a starting point for widening the gap
between different political factions. JCPOA as a multilateral agreement between Iran
and the P5 + 1 caused many debates among Iranian political elites, even some years
after its conclusion in 2015. The main question of the article is that whether and to
what extent Iran has been successful in consensus-building in foreign policy. Focusing
on JCPOA's experience and using operational coding analysis, this article analyzes the
perceptual structures of political elites about JCPOA in the pre-and post-US
withdrawal. The operational code analysis of Iran's political elites about JCPOA
showed that there is no appropriate and efficient perceptual structure for creating a
stable consensus on Iran’s foreign policy between the three spectrums of
internationalist, anti-hegemonic, and swing elites.
عنوان نشريه :
مطالعات راهبردي
