تحليل گفتمان رهبران انقلاب اسلامي ايران در حوزه مصرف فرهنگي

discourse Analysis of the Islamic Revolution leaders of Iran in cultural consumption

امروزه شاهديم كه در تمامي كشورها، براي امر مصرف فرهنگي برنامه‌ريزي مي‌كنند، به اين معنا كه دولت‌ها با سياست‌هايي كه اتخاذ مي‌كنند، درصدد اين هستند تا بتوانند، الگوي مصرف فرهنگي مختار خويش كه خود آن را نمايندگي مي‌كنند در تمامي سطوح جامعه گسترش دهند. بسامد بالاي پرداخت رهبران انقلاب اسلامي در پرداخت به مفاهيم سبك زندگي به طور عام و كالاهاي فرهنگي به طور خاص، نشان­گر بحراني بودن يا بحراني­شدن اين موضوع است و نقطه‌ي عزيمت اين بحران نبود گفتماني واحد و متحد در پرداختن به مسئله‌ي مصرف فرهنگي است. در تحقيق پيش رو كه پارادايم كيفي بر آن حاكم است، سوال اصلي اين است كه گفتمان رهبران انقلاب اسلامي در حوزه مصرف فرهنگي چيست و بر همين اساس با پياده‌سازي مراحل پنجگانه‌ي «روش تحليل گفتمان پدام» بر روي 1180 فيش استخراج شده از بيانات و انديشه‌هاي رهبران انقلاب اسلامي و بر مبناي ديدگاه «فهم نظام پوياي انديشه‌ي وليّ» منطبق بر الگوي «متفكرمحوري»، سعي در استخراج و تبيين عناصر و دال‌هاي گفتماني رهبران انقلاب اسلامي و نهايتاً تبيين الگوي گفتماني آن‌ها در حوزه‌ي مصرف فرهنگي داشته‌ايم. بر اساس يافته‌هاي اين تحقيق، گفتمان مصرف فرهنگي در انديشه رهبران انقلاب اسلامي شامل پانزده عنصر اساسي از جمله: هويت اسلامي و ايراني، هويت انقلابي، عدالت اجتماعي، زبان و ادبيات فارسي ، تاريخ اسلام و ايران و گرايش به وطن، سرزمين، ارزش‌ها و نمادهاي ملي، اخلاق اجتماعي، جامعه‌پذيري و فرهنگ‌‌پذيري، تبادل و ارتباطات فرهنگي ملي و فراملي، استقلال و خودباوري ملي و ديني، مهارت‌هاي بندگي و زندگي است كه اين عناصر ايدئولوژيك بر اساس پنج بعد بينش، دانش، گرايش، روش و كنش مصرف فرهنگي پيونديافته و حول محور دال مركزي مصرف فرهنگي توحيدي در زمينه‌هاي ايرانيت، اسلاميت و فرهنگ و در سه هدف كوتاه مدت، ميان مدت و بلندمدت قوام يافته‌اند.

Today, we see that in all countries, cultural consumption is planned, in the sense that governments, with policies, seek to be able to expand their pattern of autonomous cultural consumption at all levels of society. These policies may be based on a system of values ​​and norms and are desired by the people, or they may be a reproduction of religion in the field of culture or ideologies of the ruling class. Looking at it from any perspective, we find that understanding how politicians and elites view cultural consumption in a society is absolutely essential. In this research on qualitative paradigm, the main question is what is the discourse of the two Imams of the Islamic Revolution in the field of cultural consumption. "Wali's Thought" in accordance with the "thinker-centric" model, we have tried to extract and explain the elements and signs of discourse and finally explain the discourse model of the two Imams in the field of cultural consumption. According to the results of this study, the discourse of cultural consumption in the thought of the Imams of the Islamic Revolution includes fifteen basic elements that these ideological elements are based on five dimensions of insight, knowledge, orientation, method and action of cultural consumption and around the central sign of monotheistic cultural consumption in Islam , Culture and Iranianness and are consolidated in three goals: short, medium and long term.