شناسايي و رتبه بندي معيارهاي مديريت استراتژيك منابع انساني در دانشگاه

Identifying and Ranking of University Strategic Human Resources Management Criteria Based on Multi-Criteria Decision Making Methods

هدف: هدف از مطالعه حاضر، شناسايي و رتبه­بندي معيارهاي مديريت استراتژيك منابع انساني در دانشگاه با استفاده از تكنيك­هاي تصميم‌گيري چندمعياره است. طراحي/ روش­شناسي/ رويكرد: مطالعه حاضر از نظر هدف توصيفي، از نظر ماهيت متغيرها داراي رويكرد كمّي و از نظر روش گردآوري داده‌ها مطالعه‌اي پيمايشي است. اولويت­بندي معيارها و استخراج وزن­هاي اهميت شاخص‌ها با استفاده از پاسخ‌هاي 15 نفر از خبرگان حوزه آموزش عالي به پرسشنامه مقايسات زوجي و تاپسيس صورت پذيرفت. يافته‌هاي پژوهش: نتايج حاصل از تحليل ماتريس تصميم‌گيري مدل تاپسيس در رتبه­بندي معيارها نشان داد كه تأثيرگذار­ترين شاخص مديريت استراتژيك منابع انساني در دانشگاه، زيرمعيار طراحي سيستم‌هاي گزارش مهارت‌هاي كسب‌شده استادان و كاركنان با امتياز وزني 0/9332 است. زيرمعيار تفكر تحليلي با امتياز وزني 0/9314 در رتبه دوم و زير‌معيار رفتارهاي عادلانه و انتخاب بهترين اقدام منابع انساني با امتياز وزني 0/928 در رتبه سوم قرار دارد. محدوديت‌ها و پيامدها: مطالعه حاضر محدود به آموزش عالي بوده و در آن از رويكرد كمّي براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شده است؛ بنابراين پيشنهاد مي ­شود در مطالعات مشابهي به ساير حوزه‌هاي نظام آموزشي نيز پرداخته شده و در عين حال از رويكرد كيفي و اختصاصاً تفسيري براي غناي داده‌ها استفاده شود. پيامدهاي عملي: استفاده از كاركنان و اعضاي هيئت­علمي فعال، باانگيزه و ماهر در دفاتر ارتباط دانشگاه و صنعت و ساير شركت‌هاي دانشگاهي. ابتكار يا ارزش مقاله: از منظر عملياتي، مطالعه حاضر چارچوبي پويا و سيستماتيك، به­خصوص براي اقدامات و فعاليت‌هاي حوزه منابع انساني دانشگاه فراهم مي‌كند.

The purpose of the present study is to identify and rank the criteria for strategic human resource management in the university using multi-criteria decision-making techniques. Design/ Methodology/ Approach:The present study has a quantitative approach in terms of descriptive purpose, quantitative approach in terms of the nature of variables and survey studies in terms of data collection method. Prioritization of criteria and extraction of indicators of importance of indicators, using the answers of 15 experts in the field of higher education, was done to the Questionnaire of Couples and Tapsis Comparisons. Findings: The results of the analysis of the decision-making matrix of the Topsis model in the ranking of criteria showed that the highest effective index of strategic human resource management in the university is the sub-criterion of designing systems for reporting skills acquired by professors and staff with 0.9332 weight in the first place. The weight of 0.9314 is in the second rank and below the criterion of fair behaviors and the selection of the best human resources action with the weight score of 0.928 is in the third rank. Limitations and Consequences: The present study is limited to higher education and uses a quantitative approach to data collection. Therefore, it is suggested that in similar studies, other areas of the educational system be addressed, and at the same time, a qualitative and specifically interpretive approach be used to enrich the data. Practical implications: Using active, motivated and skilled staff and faculty members in university-industry liaison offices and other academic companies. Practical implications: From the operational point of view, the present study provides a dynamic and systematic framework, specifically for the actions and activities in the field of human resources of the university.