تبيين آثار غيرخطي ابزارهاي سياست مالي (با تأكيد بر درآمدهاي مالياتي) دولت بر رشد اقتصادي ايران در دوره‌هاي رونق و ركود

Explaining the Nonlinear Effects of Government Fiscal Policy Instruments on Iran's Economic Growth in Times of Recession and Recession

هدف اين مقاله بررسي اثرگذاري سياست مالي دولت بر رشد اقتصادي ايران طي دوره زماني 1384:1-1397:1 با تواتر فصلي با استفاده از مدل ماركوف سوييچينگ است. نتايج حاصل از نسبت راست‌‌نمايي نشان داد سياست مالي در ايران از نظام چرخشي ماركف تبعيت مي‌كند. نتايج براي برخي از انواع ماليات­ ها حاكي از متفاوت بودن تاثيرگذاري در حالت وجود نفت بوده است. چنانچه دولت قصد اجراي سياست مالي انبساطي از نوع افزايش مخارج را داشته باشد، بهتر است در رژيم ركودي اين عمل صورت پذيرد؛ زيرا در اين شرايط، تاثير معناداري بر رشد اقتصادي ندارد؛ اما، اگر سياست مالي انبساطي، از نوع كاهش ماليات­ ها، مدنظر باشد؛ بايد بسته به نوع ماليات، سطح درآمدهاي نفتي و نيز رژيم حاكم بر رشد اقتصادي انجام شود. چنانچه دولت قصد اجراي سياست مالي انبساطي از نوع افزايش مخارج را داشته باشد، بهتر است در رژيم ركودي اين عمل صورت پذيرد؛ زيرا تاثير معناداري در اين شرايط بر رشد اقتصادي ندارد.