تأثير اجراي طرح صيانت بر ويژگي‌هاي كمي و كيفي توده بالغ، زادآوري و گسترش موخور در جنگل‌هاي شهرستان ثلاث‌باباجاني، استان كرمانشاه

اين پژوهش براي بررسي تأثير اجراي طرح صيانت بر ويژگي هاي كمي، كيفي، گسترش موخور و زادآوري در توده هاي جنگلي شهرستان ثلاث باباجاني انجام شد. بدين منظور در داخل توده هاي جنگلي صيانت شده و صيانت نشده، دو عرصه به مساحت 40 هكتار با شرايط فلورستيكي و فيزيوگرافي مشابه انتخاب شدند. سپس شبكه آماربرداري منظم تصادفي به ابعاد 100×100  متر طراحي و 40 قطعه نمونه دايره اي شكل به مساحت 12 آر در هر كدام از آن ها پياده شد. در هر قطعه نمونه علاوه بر مشخصات محيطي، ويژگي هاي توده بالغ شامل نوع گونه، مشخصات كمي درختان مانند قطر برابر سينه (با حد شمارش 5/7 سانتي متر) و قطر كوچك و بزرگ تاج درختان و ويژگي هاي زادآوري اندازه گيري شد. براي مقايسه داده هاي كمي بين دو توده، از آزمون t مستقل و براي داده هاي كيفي از آزمون مربع كاي استفاده شد. براساس نتايج به دست آمده از اين پژوهش گونه Quercus brantii و گونه Crataegus sp. به‌ترتيب داراي بيشترين و كمترين درصد آميختگي در منطقه مورد بررسي بودند. ميانگين قطر تاج، درصد پايه‌هاي سالم، ميانگين تعداد جست در پايه‌هاي داراي جست و ميانگين تعداد موخور در پايه‌هاي مبتلا به موخور در منطقه صيانت‌شده بيشتر از منطقه صيانت‌نشده است.